Το παρακάτω ακούστηκε σήμερα, 10 Σεπτεμβρίου 2008, από το Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM, μεσημέρι παρά κάτι. Είναι η προσωπική μου συμβολή στην ευημερία της χώρας! Εδώ που φτάσαμε…
«Μάνα μου, το στήθος μου πονεί, αχ, μάνα!»
Παλιό ανοξείδωτο ρεμπέτικο, το «Μάνα μου, το στήθος μου πονεί», του Ιάκωβου Μοντανάρη, παρακαλώ, καθώς και επίσης ανοξείδωτο το άσμα «Μάνα μου είμαι φθισικός, μάνα μου έχω φθίση» όπως το έψαλλαν οι Χειμερινοί Κολυμβητές μετά του αειμνήστου Γεωργίου Κατσαρού, όπου ακούγονται και οι γαμάτοι στίχοι «σ’ αραχνιασμένο σπήλαιο θα πάω να κατοικήσω». Πώς μου ’ρθαν αυτά; Μου ’ρθαν, φίλες και φίλοι, ladies and gents, καθότι παλιός παρ’ ολίγον μακαρίτης φθισικός κι εγώ, με θεραπεία στον, καμένο πια, Ερύμανθο, έπιασα χθες βράδυ, προς χαράματα για να είμαι ειλικρινής, τον σεμνό και ταπεινό μου εαυτό ν’ αγαπάει την πατρίδα και να θέλει να συμβάλει, πριν τα τινάξει, ο σεμνός και ταπεινός μου εαυτός, στο να μην τα τινάξει η, δυστυχώς, διόλου σεμνή και διόλου ταπεινή, πλην όμως λατρεμένη μου πατρίδα. Και μολονότι, ορθώς, ο Βαμβακάρης διατεινόταν ότι «οσοί γεννούν πρωθυπουργοί», άρα και υπουργοί, «ολοί τους θα πεθάνουν», διακατέχομαι από μίαν τάσιν προς έφεσιν, πριχού τα τινάξω, εκ φυματιώσεως ή εγκεφαλικού, να καμωθώ ότι με ορίζουνε πρωθυπουργό και οφείλω, συν τοις άλλοις, να διορίσω σωτήριον υπουργικόν συμβούλιον. Ιδού, λοιπόν:
Πρωθυπουργός και Υπουργός Πολιτισμού, Δημοσίων Έργων και Εθνικής Αμύνης, εγώ, ο Γεώργιος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, γνωστό ρεμάλι μα και κουρέλι που τραγουδάει ακόμη, με κλονισμένη υγεία μα με σθένος ακλόνητο, και κυρίως βουλγαρακοκτόνος, αν και όχι Βασίλειος, πόσο μάλλον δε όχι Μιχαήλ, μήτε γιάπης, μήτε Λιάπης.
Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, ο δεδηλωμένος ανεξίθρησκος ποιητής, συγγραφέας και ενίοτε βουλευτής Περικλής Κοροβέσης, με υφυπουργό στα θέματα κινηματογράφου τον δημιουργό του «Είναι ο Θεός Μάγειρας», Στέργιο Νιζήρη, δεδηλωμένο Χριστιανό Ορθόδοξο, οπότε η τραμπάλα ισορροπεί μια χαρά.
Υπουργός Οικονομικών, ο καρτοκτόνος Νέστωρ Πουλάκος, φονιάς απειράριθμων πιστωτικών καρτών, στον βωμό των Burberry’s, Mont Blanc, Faber & Faber, ο οποίος, ως έλεγεν ο Κάρολος Μαρξ, γνωρίζει την πίστωση και τη χρέωση στο ίδιο του το πετσί, συνεπώς θα κάνει τα πάντα για το νοικοκύρεμα του ταμείου του, άρα και όλων ημών και υμών, και του έθνους, αμήν!
Υπουργός Πληροφοριών, διορίζεται, και με τύμπανα και με τρομπέτες, όχι ο «ούτε-τύμπανα-και-ούτε-τρομπέτες» Τριάντης Ιωάννης, ο οποίος θα χριστεί βοηθός ψήστη στο πλάι του Αρχηγού Ψήστη Αρίστου του Μεγάλου, αλλά ο Μπουρσινός Νικόλαος, γνώστης αδιαμφισβήτητος ορατών τε πάντων και αοράτων, άμα δε και του τι χρώματος μπλουζάκι φορούσε η Πετρή Σαλπέα στις ηχογραφήσεις του έργου «Ο Άγιος Φεβρουάριος», καθώς και το ζώδιο του τρίτου βοηθού του ένατου ηχολήπτη στο «Σαμποτάζ» της Λένας Πλάτωνος.
Άλλοι υπουργοί στο ευέλικτο και ακαριαίο και εθνοσωτήριο σχήμα μου ΔΕΝ προβλέπονται. Θα είναι επιζήμιος μία ακόμα πληθώρα υπουργών. Άλλο Ναρκοπέδιον και άλλο Βατοπέδιον!
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 10/09/08
3 σχόλια:
Κύριον Υπουργό Πολιτισμού και περιχώρων, ενταύθα
Με ανησύχησαν οι συχνότατες αναφορές στην υγεία σας. Προσέξτε παρακαλώ, γιατί οι ποιητές είναι περισσότερο χρήσιμοι όσο κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
@Ποίηση στη Σκάλα: Μην ανησυχείτε, ξορκίζουμε το Κακό διά του Κακού, και γελάμε καλύτερα! Καλός πολίτης!
@Ποίηση στη Σκάλα: Τώρα που το ξανασκέφτομαι, εντέλει οι ποιητές είναι άχρηστοι είτε κυκλοφορούν είτε όχι! Χαχαχαχαχα!!!!
Δημοσίευση σχολίου