ΡΑΔΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Radiographies


Στο Barrio, Κεραμεικού 53, Μεταξουργείο, από σήμερα, Χριστούγεννα του 2008, η Ελεάννα Μαρτίνου παρουσιάζει την ενότητα ΡΑΔΙΟΓΡΑΦΙΕΣ, δώδεκα έργα εξπρεσιονιστικής pop-art, τιμώντας τα 70 χρόνια ελληνικής ραδιοφωνίας και εικονογραφώντας το (προς έκδοση, από τις εκδόσεις Ιανός) βιβλίο ΡΑΔΙΟΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη.

Οι ΡΑΔΙΟΓΡΑΦΙΕΣ είναι επεξεργασμένες χρωματικά φωτογραφίες και επικολλήσεις, εμπνευσμένες από τη συλλογή ραδιοφώνων, δίσκων, μακετών, στυλογράφων, σταχτοδοχείων, και λοιπά, του Μπαμπασάκη στην ολέθρια και σκανδαλώδη, πλην αγία και ηδυτάτη, κατοικία του στην Πλατεία Παπαδιαμάντη. Είναι ένα είδος φόρου τιμής στην εν λόγω κατοικία, η οποία θα εγκαταλειφθεί στις 30 Ιανουαρίου, για ν’ ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ποίηση της περιπέτειας και στην περιπέτεια της ποίησης.

Ο εικαστικός λόγος και τα οπτικά/χρωματικά τοπία της Ελεάννας Μαρτίνου συμβάλλουν δημιουργικά στην διατήρηση ενός πνεύματος αναζήτησης και αναμόχλευσης των παθών.

Στο Barrio, μετά τις γιορτές, θα γίνει πάρτι για τα «επίσημα» εγκαίνια της έκθεσης που ξεκινάει από σήμερα. Μουσικές επιλεγμένες από ραδιοφωνικές επιτυχίες, προβολές ταινιών με θέμα το ραδιόφωνο, και εκλεκτοί ομιλητές θα κοσμήσουν το πάρτι μας.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ & ΑΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ (Ε)ΠΑΣΧΑ (ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ!!!)

ΦΡΕΝΤΣΙΠ

Ωρ' Δέκα Μίσκιν 'ναι μαζί

Ο Μπαμπασά ο Μάγκας

Κι απ' του γεβτζένιν την πορντή

Αμπέχει παρασάγγας

ΡΑΔΙΟΦΟΝΙΑΣ

Radiokiller

Αφού τους κατέστρεψε εξόντωσε τσάκισε διέλυσε, και τους τρεις κυρίους της φωτογραφίας, ο Ολέθριος Μπαμπασάκης, τους έβγαλε στην εκπομπή του «Ο Αφρός των Ημερών», στο Σάββατο 20 Δεκεμβρίου, για να τους ρίξει ακόμα πιο βαθιά στην άβυσσο της αφροσύνης του, αναγκάζοντάς τους να μιλήσουν για το φρέσκο cult βιβλίο «Μικρές Αθηναϊκές Ιστορίες» (ο Νέστωρ Πουλάκος), για τον ογκώδη τόμο «70 Χρόνια Φαγούρα» του Τσαρλς Μπουκόφσκι (το οποίο και μετέφρασε ανεπίληπτα, ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος), καθώς και να αφιερώσουν τραγούδια, να στείλουν μηνύματα αγάπης, να ακούσουν ωραίες μουσικές. Ο τρίτος εικονιζόμενος, ο σκηνοθέτης Στέργιος Νιζήρης δεν κατάφερε να σαμποτάρει την έκρηξη φιλίας που διήρκεσε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, και αναμένεται να διαρκέσει μερικές δεκαετίες αργότερα. Και δεν τα κατάφερε, για τον βδελυρό λόγο ότι απλούστατα αυτός την άναψε!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ!!!

ΡΑΔΙΟΦΙΛΙΑ

Μετά τη θυελλώδη σύγκρουση που συγκλόνισε το σύμπαν, υπέρμαχοι αμφότεροι του Συνδρόμου της Στοκχόλμης, οι Νέστωρ Πουλάκος και Ίκαρος Μπαμπασάκης, ΣΕ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ.

Συνομιλούν και παίζουν σπιντάτες μουσικές αύριο, 20 Δεκεμβρίου, στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM, στην εκπομπή «Ο Αφρός των Ημερών», 11 το βράδυ έως αργάμιση και κάτι, με αφορμή το 4ο τεύχος του περιοδικού «Βακχικόν» και την έκδοση του βιβλίου «Μικρές Αθηναϊκές Ιστορίες».

Βλέπε:

http://vakxikon.blogspot.com/2008/12/blog-post_06.html

http://vakxikon.blogspot.com/2008/12/4_15.html

ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΣΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Διαβάστε το συγκλονιστικό κείμενο του αποκλίνοντος φίλου και ζωγράφου ΤΑΣΟΥ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ: http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=40925684

ΡΑΔΙΟΜΟΥΣΙΚΕΣ

Απόψε, 13 Δεκεμβρίου, στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM και hhtp://www.kanaliena.gr , στην εκπομπή «Ο Αφρός των Ημερών», 11 το βράδυ έως 1 μετά τα μεσάνυχτα: Κατερίνα Γώγου και William Burroughs, Nick Cave και Ian Brown, Cabaret Modern και Molotov, σ’ ένα εκρηκτικό μουσικοποιητικό κοκτέιλ. Και μετά, 1 με 3, jazz και blues, στο Τζουκμπόξ του Μεσονυχτίου.

Αύριο, στο Barrio, Κεραμεικού 53, Μεταξουργείο (210-5246564), σκακιστικό γλέντι, από τις 6 το απόγευμα. Ο διεθνής μετρ Ηλίας Κουρκουνάκης παρουσιάζει το βιβλίο «Η Ζωή είναι μια Παρτίδα Σκάκι» , εκδ. Πατάκης, και παίζει blind σκάκι, ήτοι χωρίς να βλέπε την σκακιέρα. Ο μεταφραστής (ο Μπαμπασάκης, δηλαδή), παίζει «καπνιστή» jazz, blues, και μουσικές των σύγχρονων τροβαδούρων. Θα προβληθούν ταινίες με θέμα το σκάκι, ενώ θα υπάρχουν διαθέσιμες σκακιέρες (προσφορά των εκδόσεων Πατάκης) για να παίξουν όσοι το επιθυμούν. Παράλληλα, η Ελεάννα Μαρτίνου εκθέτει την ενότητα έργων «Reverie du Pauvre».

ΡΑΔΙΟΜΠΟΥΛΕΤ

Το παρακάτωθι διαβάστηκε σήμερα, 11 Δεκεμβρίου, στο Κανάλι1 Πειραιάς, 90,4 FM ((http://www.kanaliena.gr/) μεσημέρι παρά κάτι όπως πάντα. Αύριο, από τις 11 το πρωί και έως τις 2 το μεσημέρι, θα είμαι κοντά σας με την εκπομπή «Ράδιο Προπαγάνδα – Η Φωνή της Λαϊκής Ελίτ», ενώ το Σάββατο, ξανά κοντά σας, από τις 11 το βράδυ και έως αργάμιση και βάλε, με το μουσικό δίπολο «Ο Αφρός των Ημερών» και «Το Τζουκμπόξ του Μεσονυκτίου».


Bullet with My Name on It

Να πάρει και να σηκώσει! Ο θείος μου ο Γιώργος ήταν στρατηγός πεζικού, ο άλλος μου θείος, ο Αλέξανδρος, πτέραρχος, ο πατέρας μου, Ιωάννης, ταξίαρχος πυροβολικού, κι εγώ, φευ, έχω καιρό τώρα αποκλίνουσα συμπεριφορά, καθώς μαθαίνω τώρα: ήτοι, έχω αλλάξει καμιά δεκαπενταριά σχολεία, σχολές, και πανεπιστήμια~ τυγχάνω Παναθηναϊκός, κι ας με συμπαθάνε οι φίλοι Πειραιώτες, και δη της εποχής του Οικονομόπουλου, του Δομάζου, του Γραμμού, του Καμάρα, του Ελευθεράκη~ ήμαρτον! Περαιτέρω, με είδαν κάποτε να ασχημονώ αγρίως υπέρ του Κασπάροφ στη διάρκεια των ματς ενάντια στον Κάρποφ για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκακιού, τον Νοέμβριο του 1985~ έμενα δε τότε στα Εξάρχεια, στην Τσαμαδού, ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχα μείνει, πάντα στα Εξάρχεια, στις οδούς Δερβενίων, Κοσμά Μελωδού, Αραχώβης, και ξαναέμεινα αργότερα, πάλι στα Εξάρχεια, στην Στουρνάρη. Αφήστε δε που συχνάζω, τα τελευταία χρόνια, σε γνωστό άντρο ακολασίας, γωνία Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου, παρέα με άλλους αποκλίνοντες κανάγιες, κάτι ύποπτους τύπους που συμβαίνει σκανδαλωδώς να είναι κινηματογραφιστές, ζωγράφοι, ποιητές, συγγραφείς, σκακιστές, και άλλα τέτοια αποβράσματα.
Να πάρει και να σηκώσει! Ένας φίλος μου έπαιζε στην Εθνική Πόλο, μια ερωμένη μου έμενε στο Παλαιό Ψυχικό, ο φίλος μου ο Στέργιος Νιζήρης φοίτησε στα Ανάβρυτα, η φίλη μου Σώτη Τριανταφύλλου ζει ακόμη στα Εξάρχεια, αμάν τώρα που το θυμήθηκα έχω ένα ριγέ φουτεράκι Burberry με κουκούλα, κι ένα μπλουζάκι με το εξώφυλλο του God Save the Queen των Sex Pistols, τίγκα στην αποκλίνουσα συμπεριφορά, η παρέα μου κι εγώ!
Να πάρει και να σηκώσει! Είχα κάτι 13 και κάτι 14 στη Χημεία και τη Φυσική αντιστοίχως, στην Τρίτη Λυκείου, στα 1977, δεν τέλειωσα ποτέ την Ανωτάτη Βιομηχανική Πειραιώς, και άφησα στη μέση ένα μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία, στη Δυτική Γερμανία, γιατί έπαιζα μανιωδώς σκάκι και διάβαζα περιπαθώς το Finnegans Wake. Ας πρόσεχα, ας ήξερα, κι αν δεν ήξερα ας ρώταγα. Τίγκα στην αποκλίνουσα, τίγκα, τίγκα!
Να πάρει και να σηκώσει, παρά την ηλικία μου δεν είμαι υπουργός, άλλο πάλι αυτό, και δεν τρέχω στα μπουζούκια ή σε ποδοσφαιρικούς αγώνες το ίδιο βράδυ που συμβαίνει καμιά παρεξήγηση σε κάνα πεζόδρομο όπου τυχαίνει πάντα από παρεξήγηση να εξοστρακίζονται δι’ εξοστρακισμού παρεξηγημένα εξοστρακισμένα βλήματα. Παρά την ηλικία μου, και παρά τα μισά γκρίζα μου μαλλιά, αντί να κάτσω στ’ αβγά μου, όταν έχω κανά ευρώ στην άκρη, πάω και το τρώω στα βιβλιοπωλεία των Παρισίων, και αλωνίζω όλα τα κακόφημα δρομάκια της Αριστερής Όχθης όπου πυροδοτήθηκε ο Μάης του 68, έχω μάλιστα γράψει ο ίδιος, τέτοιος αποκλίνων είμαι, και δύο βιβλία για κείνη τη μακρινή κοινωνική έκρηξη. Τίγκα στην αποκλίνουσα συμπεριφορά, ο δικός σου, τίγκα στην αποκλίνουσα, τίγκα, τίγκα, τίγκα!
Ύστερα απ’ όλα αυτά βάζω στο πικάπ το «A Bullet With My Name on It» των Dream Syndicate. Και ο νοών νοείτω!

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 11/ΧΙΙ/2008

ΕΞΟΧΟ ΚΕΜΕΝΟ!

http://areadingdiary.wordpress.com/

ΡΑΔΙΟΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Το σημερινό Ραδιοχρονογράφημα είναι το πρώτο από μια σειρά άλλων όπου θα θίγω το ζήτημα της γενικευμένης παραλυσίας των διοικούντων, και του πόσο ανησυχητική, αν μη τι άλλο, είναι η παρούσα κατάσταση. Ακούστε νουνεχείς φωνές στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM (http://www.kanaliena.gr/) και στο Κόκκινο, 105,5 FM (http://www.left.gr/index2.php)

Γιατί Δεν Καταλαβαίνουν και Πόσο Επικίνδυνο Είναι Να Μην Καταλαβαίνουν

Είχα κάνει ένα Ραδιοχρονογράφημα με τίτλο «Διαβάζει ο Βουλγαράκης Hans Fallada;» Με τους φίλους μου, καιρό τώρα, λέμε ότι, ως χώρα και κοινωνία, πιάσαμε πάτο. Αλλά μοιάζει ο πάτος μάλλον απύθμενος. Παρακολουθώντας εκ του συστάδην τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών, αρχίζουμε έμπλεοι ανησυχίας, να αναρωτιόμαστε αν οι κρατούντες έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματική πραγματικότητα και αν δεν είναι εγκλωβισμένοι, αυτάρεσκα και αμήχανα, σε κάποιο αλλόκοτο στούντιο της ανυπαρξίας~ αν έχουν διαβάσει ποτέ περί αιτίων και αφορμών του Πελοποννησιακού Πολέμου, τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι, τη «Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση» του Πρίγκιπος Κροπότκιν, τα όσα έχουν γραφτεί για την Κομμούνα του 1871, για να μην πω τίποτα περί της εξέγερσης του μαύρου πληθυσμού στο Λος Άντζελες τον Αύγουστο του 1965, για τον Μάη του 68, σχεδόν παγκοσμίως, αλλά ιδίως στο Παρίσι, καθώς και για τα σύγχρονα ξεσπάσματα στις μητροπόλεις. Κι ακόμα, αν διαβάζουν πια εφημερίδες, περιοδικά, blogs, οτιδήποτε~ το ότι δεν γράφουν, και, συνήθως, έχουν χάσει και την ικανότητα να μιλάνε, είναι πασιφανές. Μοιάζουν να είναι παγιδευμένοι σ’ έναν παρανοϊκό καθρέφτη όπου δεν βλέπουν παρά μονάχα το είδωλό τους, και τίποτε άλλο.
Ο κύριος Παυλόπουλος και οι συν αυτώ μοιάζουν να αγνοούν τι συμβαίνει στην κοινωνία, και να εκπλήσσονται , μιλώντας μια γλώσσα που γίνεται ολοένα και πιο ακατανόητη για τον στοιχειωδώς έλλογο, έναρθρο και ενημερωμένο πολίτη του σήμερα. Μοιάζουν να αγνοούν πόσο εκρηκτική γίνεται η σημερινή πολεοδομία, με την βίαιη συνύπαρξη μιας αφηνιασμένης χλιδής και μιας πεπιεσμένης φτώχειας, άγριας φτώχειας. Δίπλα στα μπαράκια με τα ουίσκι των εννέα ευρώ, υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν ουρές για ν’ αγοράσουν πουλόβερ και σακάκια από τους κυνηγημένους πλανόδιους πωλητές. Το κέντρο των Αθηνών εδώ και χρόνια λεηλατείται όχι από τους μανιασμένους κουκουλοφόρους όπως τους λένε, αλλά από σχεδιασμούς που έχουν εκπονηθεί σε άλλες χώρες, σχεδιασμούς που δολίως διώχνουν από το κέντρο τα πανεπιστήμια, τα πνευματικά ιδρύματα, τις εφημερίδες, διαλύουν τις καλλιτεχνικές κοινότητες και γειτονιές, εξαφανίζουν τους κινηματογράφους, κατακερματίζουν τον κοινωνικό ιστό, μετατρέπουν τα πάντα σ’ ένα γιγάντιο Mall εμπορευμάτων στερημένων από κάθε πνευματική διάσταση. Το ζήτημα είναι περίπλοκο, έχει ιστορικές ρίζες, βαθύτατες πολιτικές απαρχές.
Ο έκπληκτος κύριος Παυλόπουλος και οι συν αυτώ μοιάζουν να αγνοούν ότι δεν είναι μονάχα των πιτσιρικάδων η οργή. Μοιάζουν να αγνοούν ότι το καζάνι βράζει εδώ και καιρό, και, φοβάμαι, θα εξακολουθήσει να βράζει. Ότι υπάρχουν καθηγητές πανεπιστημίου που δύσκολα τα βγάζουν πέρα~ ότι ψωμολυσάνε σπουδαίοι μουσικοί~ ότι επίσης σπουδαίοι ποιητές πληρώνουν 2 και 3 χιλιάδες ευρώ από την τσέπη τους για να εκδώσουν μία συλλογή τους~ ότι οι κινηματογραφιστές είναι στριμωγμένοι από παντού~ ότι υπάρχουν διανοούμενοι πενήντα χρονών βυθισμένοι στην απόγνωση. Τα αηδόνια έχουν σιγήσει, και ο Οδυσσέας Ελύτης είχε γράψει, τριάντα χρόνια τώρα και βάλε, «όπου δεν λαλεί αηδόνι, λαλεί βόμβα μολότοφ».

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 9/ΧΙΙ/2008

ΕΓΚΛΗΜΑ

RADIOART

Αύριο, Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM και http://www.kanaliena.gr/, στην εκπομπή «Ο Αφρός των Ημερών», από τις 11 το βράδυ και έως τη 1 μετά τα μεσάνυχτα, ο αναρρώσας Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης φιλοξενεί τον curator Σωτήρη Μπαχτσετζή (βλέπε: http://sotiriosbahtsetzis.blogspot.com/2006/01/who-i-am.html αλλά και http://our-living-room.blogspot.com/ και συζητούν για την κατάσταση της τέχνης στην σύγχρονη ελλαδική πραγματικότητα, υπό τους θεσπέσιους ήχους του John Coltrane, του Francois Coutourier, του Oscar Peterson, του Gil Evans, και άλλων. Φιλοξενούμενη επίσης η εικαστική καλλιτέχνις Ελεάννα Μαρτίνου (βλέπε: http://www.eleanna-martinou.blogspot.com/) με αφορμή την παρουσίαση της ενότητας Reverie du Pauvre στο Barrio (βλέπε: http://belleviefacile.blogspot.com/2008/11/blog-post_24.html) Από τη 1 μετά τα μεσάνυχτα και έως τις 3, θ’ ακούσετε jazz και blues επιλογές του Μπαμπασάκη στην εκπομπή Τα Τζουκμπόξ του Μεσονυχτίου. Συντονιστείτε!

ΡΑΔΙΟΕΥΘΥΝΗ

Ώρες Ευθύνης

Κατ’ αρχάς φυσάει. Και δεύτερον, συντετριμμένος από την παρρησία, από την εντιμότητα, από την σθεναρή ανάληψη ευθυνών των διοικούντων, ιδίως όσων καταθέτουν για την διαβόητη μοναστηριακή υπόθεση, οφείλω, έστω με καθυστέρηση μεγάλη, να δηλώσω ότι από κοινού με την Ελεάννα Μαρτίνου και τον Στέργιο Νιζήρη φέρω ακεραία την ευθύνη για την επιβολή της ποτοαπαγόρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως επίσης και για την άρση της εν λόγω επιβολής~ για τη δολοφονία του Λέοντος Τρότσκι από τον Ραμόν Μερκαντέρ και για τα όσα υπέστη ο Αλεξάντρ Σολτζενίτσιν στα γκούλαγκ~ ευθυνόμαστε περαιτέρω για την εξαφάνιση του Ντεσεβό και του Μίνι Κούπερ, όπως και για την διάλυση των Beatles~ ακόμα, φταίμε εμείς οι τρεις για την εξάπλωση της νευρικής ανορεξίας, για την θρυλική σιωπή του Αρθούρου Ρεμπό, για την εξαφάνιση του Αρθούρου Κραβάν, και για το ότι ο Μαρσέλ Ντισάν παράτησε τη ζωγραφική και το γύρισε στο σκάκι~ εμάς βαραίνει το ότι ακριβαίνουν ο καφές, οι τυροκροκέτες και τα εισιτήρια των συναυλιών.
Μπορείτε, βεβαίως, να μας προσάψετε, κυρίες και κύριοι, τον αλκοολισμό του Ουίνστον Τσόρτσιλ, τις ατυχείς πολιτικές περιπέτειες του Γκάρι Κασπάροφ, τον στραβισμό (απ’ όλες τις απόψεις) του Ζαν Πολ Σαρτρ. Ποιοι άλλοι, αν όχι εμείς, ήτοι ο Μπαμπασάκης, η Μαρτίνου, και ο Νιζήρης, ευθύνονται στο ακέραιο για όλες τις υποκλοπές του κόσμου, για τις καταχρήσεις της Έιμι Γουάινχαουζ, για την μανία με τον τζόγο του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι; Φυσικά, εμείς οι τρεις ήμασταν πίσω από την κατάθλιψη του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, από τη δημιουργική κατρακύλα του Όλιβερ Στόουν, από τις ακρότητες του Καρλχάιντς Στοκχάουζεν.
Οφείλουμε οι τρεις μας, επιτέλους, να επωμιστούμε την ευθύνη για το μοιραίο ατύχημα της Ισιδώρας Ντάνκαν, για την αυτοκτονία όχι μονάχα του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι μα και του Σεργκέι Εσένιν, για τις ταλαιπωρίες του Γιαννούλη Χαλεπά και του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη.
Και τι να πούμε για τον θάνατο του Τζιμ Μόρισον, της Τζάνις Τζόπλιν, του Τζίμι Χέντριξ; Τι να πούμε για τον χαμό της Μέριλιν Μονρόε; Για τη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι; Ή πάλι, για το Μεσανατολικό Ζήτημα, για τη Σινοσοβιετική Κρίση, για τον Πόλεμο της Κριμαίας; Να πούμε, μια για πάντα, και με πλήρη συναίσθηση των ευθυνών που μας βαραίνουν ότι εμείς φταίμε για όλα αυτά. Όπως επίσης φταίμε για την εισβολή των ρωσικών τεθωρακισμένων στην Πράγα, ομοίως δε και για το πραξικόπημα στη Χιλή κατά του Αλιέντε.
Ναι, κυρίες και κύριοι, οφείλουμε όλοι μας, και πρώτοι απ’ όλους εμείς οι τρεις, οι Μπαμπασάκης, Μαρτίνου, και Νιζήρης, να ακολουθήσουμε το λαμπρό παράδειγμα των γενναίων πολιτικών ανδρών μας και να αναλάβουμε στο ακέραιο όσες ευθύνες μας αναλογούν. Το επιβάλλουν οι υπέροχοι καιροί μας, καιροί υψηλού ήθους και ύφους, καιροί απόλυτης διαφάνειας και μεγίστης ανασυγκροτήσεως, καιροί άτεγκτης σοβαρότητας και κατακορύφου ανορθώσεως!

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 4/ΧΙΙ/2008

ΡΑΔΙΟΣΙΓΑΡΕΤΑ

Της Αδελφής μου Σιγαρέτα νυν καπνίζω

Μεσούσης της χρηματοπιστοτικής κρίσεως, και γονατισμένος για πρώτη φορά στη ζωή μου από τα κωλοχρέη, ξέμεινα, επίσης για ξανά-μανά για πρώτη φορά στη ζωή μου, από τσιγάρα, βράδυ Δευτέρας. Πανικός; Αμέ! Γιατί όχι; Τρελός πανικός! Αλλά και αιφνίδια επαναφορά στην επικράτεια της σύνεσης. Ήτοι, ενθυμούμαι ότι παραδίπλα μου κατοικεί η sister, η αδελφή μου, καπνίστρια, δόξα τω Θεώ, καραμανιώδης! Οπότε, τι κάμνω ο νικοτινομανής; Τι άλλο; Της βαράω, ως λέγαμε παλιά, τηλέφωνο. «Sister», της λέω, μα την Παναγία, «τσιγάρα γιοκ εγώ, θα έχεις εσύ, ναι;» «Ναι, αμέ», μου απαντάει, «αλλά απ’ τα δικά μου, τα με φίλτρο, κι όχι απ’ αυτά, τα άνευ, που καπνίζεις εσύ». «Kein problem», της κάμνω γερμανιστί, «έρχομαι σφαίρα».
Και πήγα, σφαίρα. Παραδίπλα. Ναι, στη διπλανή πολυκατοικία, όπου μένει η sister μετά του υιού της και ανιψιού μου, του Άγγελου. Και μου έδωκε σιγαρέτα, με φίλτρο, δε λέω, αλλά τι να κάμνεις όταν η χρεία ταις θύραις κουρταλεί; Παίρνεις ό,τι απλόχερα, γλυκά, ηδύτατα σου παρέχεται, αυτό κάμνεις. Είναι απέραντη η γλύκα τού να μένει παραδίπλα σου ένας άνθρωπος δικός σου, είναι γλυκιά η απεραντοσύνη της γειτνίασης, είναι ανείπωτα θαλπερό το να ξέρεις ότι άμα ξεμείνεις από καφέ τσιγάρα ζάχαρη πορτοκάλια γατοτροφή βιβλία υπάρχει κάποιος πέντε μέτρα πιο κει που μπορεί να σου τα προσφέρει στη στιγμή.
Ω φίλες, ω φίλοι, μεσούσης της χρηματαπαυτής κρίσεως, ρίξτε μια ματιά παραδίπλα σας, λέω, δείτε τον δίπλα σας, αφουγκραστείτε τον γείτονά σας. «Ανοίξτε τα παράθυρα, ανοίξτε τις ψυχές», έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρίκος, «ο Κερουάκ διαβαίνει μουσηγέτης». Συνορεύσατε, ω ladies and gents, με την αδελφή σας. Το δίχως άλλο, και αν μη τι άλλο, κάνα σιγαρέτο θα έχει να σας τρατάρει!

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 01/ΧΙΙ/2008