Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2008

ΡΑΔΙΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ



Η μία φωνή, και η άλλη

Το παρακάτω μεταδόθηκε σήμερα, 23 Ιουλίου, από το Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM, μεσημέρι παρά κάτι, ως συνήθως. Με την υπενθύμιση, προς τον κ. Υπουργό Πολιτισμού, και τους συναδέλφους αυτού, ότι ο εν λόγω Γιώργος Σεφέρης ήταν ποιητής, βραβευμένος μάλιστα με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Από τις εφημερίδες: «Θα μου πείτε ότι υπάρχει αναξιοπιστία της πολιτείας. Θα το δεχτώ. Υπάρχουν υπογραφές που δεν έγιναν πραγματικότητα». Τάδε έφη Μιχάλης Λιάπης, ο υπουργός Πολιτισμού.

Από τον Γιώργο Σεφέρη, και τα «Σχέδια για Ένα Καλοκαίρι»: «Το ζεστό νερό μου θυμίζει κάθε πρωί / πως δεν έχω τίποτε άλλο ζωντανό κοντά μου».

Από τις εφημερίδες: Σύμφωνα με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, από τις 6 το πρωί της Παρασκευής έως τις 6 το πρωί της Δευτέρας εκδηλώθηκαν 175 δασικές πυρκαγιές σε όλη τη χώρα.
Από τον Γιώργο Σεφέρη, και τα «Σχέδια για Ένα Καλοκαίρι»: «Ο δρόμος αυτός δεν τελειώνει δεν έχει αλλαγή, όσο γυρεύεις/ να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια, εκείνους που έφυγαν/ εκείνους που χάθηκαν μέσα στον ύπνο τους πελαγίσιους τάφους,/ όσο ζητάς τα σώματα που αγάπησες να σκύψουν/ κάτω από τα σκληρά κλωνάρια των πλατάνων εκεί/ που στάθηκε μια αχτίδα του ήλιου γυμνωμένη/ και σκίρτησε ένας σκύλος και φτεροκόπησε η καρδιά σου,/ ο δρόμος δεν έχει αλλαγή~ κράτησα τη ζωή μου».

Από τις εφημερίδες: «Και με την έγκριση της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών τέθηκε πλέον οριστικά στο αρχείο η δικογραφία για τις καταγγελίες του κ. Μάκη Τριανταφυλλόπουλου κατά του πρώην επικεφαλής της ΥΠΕΕ κ. Σπ. Κλαδά».

Από τον Γιώργο Σεφέρη, και τα «Σχέδια για Ένα Καλοκαίρι»: «Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα/ με φλέβες που μου θυμίζουν άλλες αγάπες/ γυαλίζοντας στ’ αργό ψιχάλισμα,/ άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες/ που ήρθαν όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν/ που μ’ άφησαν να τις αγγίξω ύστερ’ απ’ τη σιωπή/ μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια».

Από τις εφημερίδες: Κάθε άλλο παρά βαρετά περνούν τον χρόνο τους στις εγκαταστάσεις του ΟΣΕ τα κλιμάκια της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων (ΥΠΕΕ, πρώην ΣΔΟΕ), αφού κάθε μέρα εντοπίζουν και νέα «λαβράκια». Σχετικές πληροφορίες αναφέρουν πως το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη οι «Ράμπο» του υπουργείου Οικονομικών βρήκαν σε δειγματοληπτικό έλεγχο τρία βαγόνια με 25 τόνους (!) αδήλωτου φορτίου. Και, όπως φαίνεται, οι φάκελοι με τα ευρήματα θα διογκώνονται συνεχώς... Στο υπουργείο Μεταφορών κερδίζει τώρα έδαφος η άποψη που λέει πως πολλοί από τους εκτροχιασμούς των τελευταίων ετών μπορεί να μην οφείλονται τελικά στους συνηθισμένους αποδιοπομπαίους τράγους του «ανθρώπινου λάθος» και της «αστοχίας υλικού». Δεν αποκλείουν, μάλιστα, το ενδεχόμενο να επανεξεταστούν αρκετοί από τους σχετικούς φακέλους, αφού είναι τουλάχιστον αξιοπερίεργο να εκτροχιάζονται εμπορικές αμαξοστοιχίες τη στιγμή που οι επιβατικές κυκλοφορούν χωρίς προβλήματα... ευστάθειας. Υπέρ αυτής της άποψης συνηγορούν και οι νόμοι της φυσικής. Όπως λένε αρμόδιοι παράγοντες, μια υπέρβαρη αμαξοστοιχία συμπεριφέρεται περίπου όπως και μια υπερφορτωμένη νταλίκα. Ο έλεγχός της είναι δύσκολος, η μηχανή καλείται να υπεραποδώσει και, στην περίπτωση που για κάποιο λόγο ο μηχανοδηγός χρειαστεί να φρενάρει, το επιπλέον φορτίο προκαλεί το ατύχημα. Άλλες φορές πρόκειται για εκτροχιασμό και άλλες για αποκοπή βαγονιών, όπως συνέβη στις 14 Ιουλίου στον Μπράλο.
Από τον Γιώργο Σεφέρη, και τα «Σχέδια για Ένα Καλοκαίρι»: «Κράτησα τη ζωή μου κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας/ ανάμεσα στα κίτρινα δέντρα κατά το πλάγιασμα της βροχής/ σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς,/ καμιά φωτιά στην κορυφή τους~ βραδιάζει।/ Κράτησα τα ζωή μου~ στ’ αριστερό σου χέρι μια γραμμή/ μια χαρακιά στο γόνατό σου, τάχα να υπάρχουν/ στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού τάχα/ να μένουν εκεί που φύσηξε ο βοριάς καθώς ακούω/ γύρω στην παγωμένη λίμνη την ξένη φωνή».






13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν το "άπειρο" είχε δυο άκρες, πιθανό η μία να ήταν η τέχνη του Σεφέρη και η άλλη, η σήψη που επιτρέψαμε να υπάρχει...

Νίκος Α. Κυψέλη

George-Icaros Babassakis είπε...

@Νίκος Α. Κυψέλη: Όλα ΟΚ, Νικ, απλώς διαφωνώ εντόνως με τον πρωτοπρόσωπο πληθυντικό. Όχι "επιτρεψαμε [εμείς]", που να πάρει, ΟΧΙ! Τι επιτρέψαμε εμείς στην σήψη; Καμιά τριανταριά χρόνια τώρα κάνουμε τα πάντα ενάντια στη σήψη! Επιτέλους! [Όχι από ηρωϊσμό, μήτε καν από καθήκον, αλλά επειδή έτσι περνάμε καλύτερα, ρούπι δεν δώσαμε στη σήψη!]

Ανώνυμος είπε...

Σίγουρα έτσι είναι. Εύχομαι κάποια μέρα η "μία άκρη" να μην αποτελεί τη συντριπτική μειοψηφία. Να μην είναι σαν το μοναχικό κούκο που περιμένει να φέρει την άνοιξη. Εύχομαι να είναι ο ουρανός γεμάτος χελιδόνια.
Νικος Α. Κυψέλη

Ανώνυμος είπε...

θυμήθηκα κάποιον που ήθελε να δημιουργήσει ένα διανυκτερεύον βιβλιοπωλείο για αμετανόητους ερωτευμένους...
Να μια καλή ιδέα ενάντια στη σήψη....

Ανώνυμος είπε...

μα καλά, βαρεμένοι είστε όλοι;
πού ζείτε; τί μπουρδολογίες τσαμπουνάτε κι αυνανίζετε ο ένας τα μυαλά του άλλου;
τα πιάσαμε τα λεφτά μας, αν περιμένουμε (όχι φυσικά πως περιμένουμε) από σας, ομφαλοσκόποι και ατάλαντοι μέθυσοι του κερατά!

George-Icaros Babassakis είπε...

@ο/η ανώνυμος: Ξεχάσατε, ω Μαιτρ της Ανώνυμίας, και τα: βερμπαλιστές, ξεπουλημένοι, αιθεροβλαμονες! Κατά τα άλλα, δηλώνουμε ότι σήμερα θα είμαστε ακόμα πιο μέθυσοι, καθότι μας συντρίψατε με την κρυστάλλινη διαύγεια, το στυλ, και την ακεραιότητα της επιχειρηματολογίας σας! Ολέ!

Ανώνυμος είπε...

μήπως με μπερδεύετε με άλλον ανώνυμο; που όντως θέλει να σας συντρίψει;
μακρυά από μένα τέτοια σκέψη! να ξεσπάσω ήθελα για να κουφά που διάβασα!
τσιμπήσατε όμως κι αυτό δείχνει πως την μυγούλα σας την έχετε.
μεθυσμένη ή όχι, την έχετε πάντως!

Ανώνυμος είπε...

ΥΓ. καλέ, δεν πα να πιείτε και τον αμαζόνιο! χέστηκα!

George-Icaros Babassakis είπε...

@ανώνυμος: Ω, ναι! Να επιτέλους μια καλή ιδέα, και ευχή: να πιούμε τον Αμαζόνιο! Πώς δεν το 'χαμε σκεφτεί και τι βγάζουμε μονάχα με κάτι ιρλανδέζικους ποταμίσκους σαν τον Λίφεϊ! Βουρ στον πατσά και στον Αμαζόνιο, λοιπόν! Καλό Σαββατοκύριακο!

Ανώνυμος είπε...

τώρα το γυρίσατε στο κυριλέ και ευγενικό και με ξενερώσατε!
άκου καλό σαββατοκύριακο! από πού κι ως πού; με ξέρετε;
αφήσαμε τη σήψη και την αντίσταση και το παίζουμε ενταγμένοι του irish malt?
συκέ διαμαρτυρόμενοι είστε, ομού κι η παρεϊτσα σας -και σας βαρέθηκα και πάλι και κανένα καλό σαββατοκυριακο!

George-Icaros Babassakis είπε...

@ο/η ανώνυμος: Εδώ μας βρίζετε εσείς που μας ξέρετε, να μην ευχηθούμε κάνα Καλό Σαββατοκύριακο εμείς που δεν σας ξέρουμε; Τι λέτε; Θα ευχόμεθα ό,τι θέλουμε, σ' όποιον θέλουμε, όπως θέλουμε, όποτε θέλουμε! ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ, και πάλι. Όσο για το "διαμαρτυρόμενοι" και δη "σικέ", μάλλον δεν το ξέραμε ως τα σήμερα που λογαριάζομε πως ήμασταν ένα μάτσο irish καθολικοί, Εβραίοι της συμφοράς, και χριστιανοί ορθόδοξοι (απ' αυτούς που μπεκροπίνουν ακόμα και με Θεία Κοινωνία). Τι μανθάνει κανείς από ανωνύνους!

Ανώνυμος είπε...

Τι ζόρι τραβατε, καλέ κυρ ανώνυμε; τα παιδία παίζει 'Μπαμπασάκης Ζορρό' σα να λέμε 'Καραγκιόζης μπουρλοτιέρης'. άστε τα να εκτονωθούνε μην κάνουνε τίποτα ζημιές, μην σπάσουν κανα βάζο!
Γιάγκος Μ.

Ανώνυμος είπε...

ξανά ανακαλύπτω, μετά από ένα χρόνο+ αισίως χωρίς τι-βι, το ραδιόφωνο, παράλληλα με ο,τι άλλο κάνω. σήμερα άκουσα ότι είσαι και εδώ, το υπέθεσα μάλλον, αφού έγινε λόγος,χαιρετώ, συνειδητά κι εγώ στην Αθήνα, αντιστεκόμενη όσο αντέχω, τις ομαδικές και ψυχαναγκαστικές φυγές.(τί μελαγχολικό πράγμα οι προ-μαγνητοφωνημένες εκπομπές, προχτές άκουσα μία απ΄ αυτές που έλεγε "και επειδή σήμερα έιναι 25η Μαρτίου..."). πραγματικά χάρηκα. ξανάρχομαι για πιο ουσιαστικά.