Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!

Να λες Καλό Χειμώνα απ’ τον Σεπτέμβριο, να διαβάζεις την Αντιγόνη, ξανά και ξανά, στο πρωτότυπο, να μην παύεις ν’ αγαπάς την Patricia Highsmith, ν’ ακούς ώρες ολόκληρες νύχτες ατέλειωτες πρωινά αναμονής και μεσημέρια πάθους τον Bill Evans να ιερουργεί στα πλήκτρα, να παίζει στο Παρίσι το «I Do It For Your Love», να μαθαίνεις με τα χρόνια να δείχνεις τη φωτεινή πλευρά της σελήνης γιατί τη σκοτεινή τη βλέπει ο καθένας μόνος του, να ξέρεις ότι ο Arthur Miller είναι ενενήντα δύο χρονών και γράφει ακόμη, να λες ότι η Καλοσύνη είναι η Βλεφαρίδα της Ομορφιάς και πάντα να θυμάσαι ότι η Ομορφιά είναι η Βλεφαρίδα της Καλοσύνης, να ζεις τις καθημερινές και να γράφεις τα Σαββατοκύριακα, να μην κάνεις έρωτα ποτέ αν δεν είσαι ερωτευμένος, να ξέρεις ότι ο Χατζιδάκις ήταν άσσος στη μελωδία αλλά και σπουδαίος άνθρωπος, να επαναλαμβάνεις ότι ο Εμπειρίκος ήταν σπουδαίος ποιητής αλλά και έξοχος φωτογράφος, να μην σου διαφεύγει ότι ο Ντοστογιέφσκι έγραψε τους Δαιμονισμένους αλλά έγραψε και τους Καραμαζόφ, να μην λησμονείς επί ματαίω ότι ο Γιαννακόπουλος γράφει για τον Πεσσόα αλλά έχει γράψει και για τον Κάλας, να επιμένεις ότι ο Όρσον Ουέλλες ήταν συνταρακτικός σκηνοθέτης αλλά ήταν και συγκλονιστικός ηθοποιός, να τους αντιτείνεις ότι βεβαίως ο Ναμπόκοφ ήταν εκθαμβωτικός πεζογράφος αλλά υπήρξε και εκτυφλωτικός ποιητής, να διατείνεσαι ορθά ότι ο Μπομπ Ντύλαν είναι η Φωνή αλλά είναι και ο Στίχος, ποτέ μην αμελήσεις να βροντοφωνάξεις ότι ναι μεν ο Μπρετόν άλλαξε τον εαυτό του καθώς προείπεν άλλαξε όμως και τον κόσμο, να ψιθυρίζεις ότι ναι είναι κούκλα η αγαπημένη σου αλλά είναι και απαράμιλλα όμορφη, να μην διαφωνείς όταν εκείνη σου λέει ότι λατρεύει τις θωπείες αλλά ξετρελαίνεται και για τα χάδια, να φρονείς ότι ναι μεν είναι θεσπέσιο να θέτεις την ποίηση στην υπηρεσία της επανάστασης αλλά είναι και εξαίσιο να θέτεις την επανάσταση στην υπηρεσία της ποίησης, να διαλαλείς ότι ναι μεν είναι εύγευστα τα αχλάδια αλλά είναι και πολύ νόστιμα, να ακούς μεν jazz αλλά να μην παύεις να απολαμβάνεις και την τζαζ, να υπογραμμίζεις με χάρη ότι ναι μεν ο Glenn Gould ήταν απίστευτος πιανίστας αλλά έπαιζε και απίστευτα καλό πιάνο, να είσαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσω αν μου πεις ότι ναι μεν ο Ντυσάν ήταν καινοτόμος εικαστικός αλλά ήταν και δεινός σκακιστής, να θυμάσαι ότι πάντα θα θυμάμαι ότι ναι μεν δεν θα σε ξεχάσω ποτέ αλλά ότι είσαι και αλησμόνητη, να έχεις πάντα κατά νου ότι ναι μεν ο ΓΙΜ είναι ερωτευμένος αλλά αγαπάει και πολύ.

3 σχόλια:

5 pink flowers είπε...

καλο χειμώνα..όλα καλά εύφορα και ζουμερά ..με υγεία το μπλογκ..καλωήρθες στη μπλογκόσφαιρα με το δικο σου σπίτι

Ανώνυμος είπε...

Thanks, 5 pink flowers! Να είμαστε ΟΛΟΙ καλά με μουσικές, με εικόνες, με νεύματα, με γέλια, με ξεφαντώματα, με συναντήσεις σε τοπία γαλάζια, κόκκινα και χρυσά!

Ανώνυμος είπε...

O Glenn Gould, ναι, έπαιζε πιάνο έτσι που να θυμίζει την ποίηση του Kerouac!