Ένα Ποίημα
κι
ύστερα
έγιναν
τα δάκρυα
χαμόγελο
κι
ο
θόρυβος
μουσική
μουζικούλα
γίνηκε
τ’
αστέρια
και
πάλι
έλαμπαν
στα
καταγώγια
και
εις
τα
κελάρια
Ε
Γ
Ω
Ήμουνα
Ε
Σ
Υ
Εσύ
Ε
Σ
Υ
Ήσουνα
Εγώ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ
μου,
και κατόπιν
άναψα
ένα τσιγάρο
κι
ύστερα
ήπια πάλι
ένα ποτήρι
κρασί
και μετά,
ΗΝΕΩΧΘΗΣΑΝ
ΟΙ
ΟΥΡΑΝΟΙ
Και
Έγιναν
Χρώματα
Τα
Βλέμματα,
μάτια μου,
χρώματα
έγιναν
τα
βλέμματα,
μάτια μου,
κι
ΕΣΥ
Έγινες
Ένα
Κόκκινο
Καυτό
Καλούδι
Ένα
Πριν
Έγινες
Ένα
Μετά
Ένα
Νυν
Ένα
Πάντα
κι
ήσουν
Στο
Παρίσι
Στο
Άμστερνταμ
Στο
Βερολίνο
Στα
Εξάρχεια
Στη
Βαρκελώνη,
κι
ήσουνα
ΑΙΜΑ
Φωτιά
Φώτα
κι
ένα
δέντρο
ήσουνα,
κι
ένας
δρυμός
και
μια
βάρδια
και
μια
βραδιά
κι
ένας
Α
Ι
Ω
Ν
Α
Σ
κι
εγώ
έπινα
ως
το
ξημέρωμα
κι
εγώ
ήμουν
ένα
ανάθεμα
κι
εγώ
σούβλιζα
τα
δευτερόλεπτα
κι
εγώ
κάθε
καημό
κάπνιζα
κι
εγώ
έβηχα
κι
εγώ
έγινα
ένα
σύγνεφο
κι
έβρεχα
λέξεις
ρημάδια
λέξεις
λουλούδια
λέξεις
πουλιά
λέξεις
ψωμιά
για να
γίνει
το
ποίημα
μόχθος
για να
γίνει
το
ποίημα
μόχθος
για να
γίνει
το
ποίημα
μόχθος
να
γίνει
σουγιάς
η
πεταλούδα
να
γίνει
πριόνι
η
παπαρούνα
να
γίνει
αφιόνι
η
χλόη
να
γίνει
κήπος
η
λαχτάρα
να
γίνει
χώμα
το
άγγιγμα
να
γίνει
γέλιο
η
ουλή
6 σχόλια:
Ένθερμο
Εύρυθμο
Εύηχο
Εύτονο
Ερωτικό
Εξαίσιο
Εύγε, εύγε
όλα έχουν ενδιαφέρον στο blog σας...(εντάξει ίσως τα κοινωνικού περιεχομένου κείμενα σας να μη μου κάνουν καμιά αίσθηση-λόγω περιεχομένου και όχι εξαιτίας σας) αλλά τα ποιήματα σας ξεχωρίζουν από οποιαδήποτε άλλη αναφορά σε οτιδήποτε, σε οποιονδήποτε...είστε εσείς και μόνο εσείς.
υγ.οι λίγες και απλές λέξεις σε ένα ποίημα σημαίνουν σοφία;
Εεεεευγε, Ίκαρε! Εντάξει, το ποίημα είναι μόχθος. Πώς γίνεται όμως γέλιο η ουλή; Τις συμβουλές σου, γιατρέ μου. Τάχιστα.
(γιατί ενώ το εγώ παραμένει, αυτό το γαμημένο εσύ αλλάζει συνεχώς θέσεις και διαστήματα - λες και το κυνηγάνε. Να δεις που στο τέλος, θα καταλήξουμε να αγαπάμε μόνο τους πεθαμένους).
Hold on, I'm comin'.
Μύρια θενκς σε όλους! Οι λίγες και απλές λέξεις δεν ξέρω αν σημαίνουν σοφία, πάντως τα τελευταία χρόνια φροντίζω να γράφω πιο λιτά απ' όσο παλαιότερα. Σταύρο, easy old sport, έχουμε κάμποσους ζωντανούς ν' αγαπάμε!
Λέξεις λιτές που αποκτούν βάρος η μια πάνω στην άλλη
Η ένταση του είναι μεταδοτική...
Την καλησπέρα μου
Ως έλεγε κι ο Λειβαδίτης
"Όσο περνάει ο καιρός γίνομαι όλο και πιό σύντομος ώσπου στο τέλος θα μου αρκεί μόνο μια λέξη.
"Ησυχία" όπως στα νοσοκομεία, ή "πυρ" όπως όλα μου τα πρωινά."
Δημοσίευση σχολίου