Τέσσερα Συν Ένα

Tessera1

Ουλές Τσέλου ή Ορδές Χορδών

[Σημειώσεις σχετικά με την Κολεκτίβα Tessera Syn Ena]

Η ελευθερία είναι η τέχνη, και η τέχνη είναι η ελευθερία, κι από δω εκκινούμε, και εδώ επιστρέφουμε/ παρά τις διαδρομές, η πορεία όλη είναι σπειροειδής/ ξεκινάει από την ελευθερία και στην ελευθερία καταλήγει, μέσα από την Ποίηση, τη Ζωγραφική, τη Μουσική/ μέσα από τον συνδυασμό και των τριών αυτών: τον Κινηματογράφο.
Οι Tessera Syn Ena πλάθουν/ και προκαλούν/ και προσφέρουν/ εικόνες μέσα από τις νότες, μέσα από νότες που άλλοτε είναι παιγνιώδεις/ θυμίζουν παιδικά μουσικά κουτιά/ και άλλοτε είναι καταιγιστικές θυελλώδεις/ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ βάφτισα ένα κομμάτι τους/ σαν τους άκουγα κι έβλεπα ζωντανά στο ΧΑΜΑΜ/ κι άλλοτε γυρνάνε σ’ έναν λυγμικό λυρισμό /Eliot (σε νεγκατίφ): Όχι μ’ έναν βρόντο μα μ’ έναν λυγμό/ κι όπως παίρνουν φωτιά τα δάχτυλα στα πλήκτρα, στις χορδές, στα κλείστρα του φλάουτου, γυμνά πάνω στα πιατίνια, να λέει η Ελεάννα: Το Χέρι απ’ την Οικογένεια Άνταμς/ χιούμορ και αλήθεια σ’ έναν χορό από νότες δίχως λέξεις, θαρρείς οι λέξεις φτάνουνε στα χείλη στο χείλος του χάους/ ενός χάους χαρτογραφημένου στην παρτιτούρα της Δημιουργικότητας/ και πάλι ένα άλλο κομμάτι τους να το βαφτίζουμε Μαγικό Αυλό/ κι ένα άλλο Waltz ’n’ Roll/ κι ύστερα ενώ λέμε πως ακούμε John Cage να μεταφερόμαστε με όχημα αλλόκοτα ταξίμια σε αλαργινά ταξίδια/ κάτι να είναι σαν Keith Jarrett και κάτι άλλο σαν Keith Tippett/ αλλά αίφνης όλα μοιάζουν/ακούγονται/είναι ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ/ Ο Συνθέτης του Ακάθιστου Ύμνου σύμφωνα με τον Χρήστο Βακαλόπουλο/ κι ύστερα το τσέλο αφηνιάζει/γίνεται κρουστό/καίει/κλαίει/λέει: «Ουλές Τσέλου/Ουτσέλο/ Ουλές Τσέλου/Ουτσέλο/Ουλές Τσέλου/Ουτσέλο», κι η Μουσική γίνεται Ζωγραφική, κι απλώνονται παντού τα χρώματα τα δαιμονισμένα του Jackson Pollock, και η διαβολεμένη δεινότητα του Mark Rothko δονείται δομώντας δρυμούς/ και το ξέσπασμα της κιθάρας με κάνει να σκέφτομαι τη φράση Ο Django Στα Πετράλωνα/ κι όπως τα κρουστά το γυρνάνε από το βελούδινο αργό στο άγριο χαώδες να σκέφτομαι τη μεγαλοφυΐα του Nicolas Calas/ να τον φαντάζομαι στην έκλαμψή του καθώς γράφει: Είμαι Πλακιώτης Μανχατανάς/ Όλοι μας, θέλω να ανακράξω, ακούγοντας τους Tessera Syn Ena, αυτό είμαστε: Πλακιώτες Μανχατανάδες/ Πειραιώτες στα Πατήσια/ του Σαντιάγο Κυψελιώτες/ Βαμβακάρηδες Τζαζίστες/ Ροκάδες των Φιλαρμονικών/ Χάιντεγκερ του Πεζοδρομίου/ Αληταράδες των Καλών Τρόπων/ Παπαδιαμάντηδες Μπητνίκοι/ Σκλάβοι της Ελευθερίας και Ένοχοι Αθωότητας!

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 18/01/10