ΡΑΔΙΟΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Το παρακάτω διαβάστηκε σήμερα, 14 Μαΐου, στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM. Πρόκειται για τη συνοπτική, χρηστική μορφή δύο εκτενέστερων κειμένων για τον Τζέιμς Έλροϊ, τα οποία θα αναρτήσω προσεχώς. Ας σημειωθεί ότι φέτος ο μεγάλος συγγραφέας κλείνει τα εξήντα του χρόνια.

Ζωή

Ο Τζέιμς Έλροϊ γεννήθηκε στην Πόλη των Αγγέλων, στο Λος Άντζελες, στις 4 Μαρτίου του 1948. Είναι η πόλη που, τραγούδησαν τρεις μεγάλοι Αμερικανοί δημιουργοί. Ο Ρέιμοντ Τσάντλερ, μέσω του ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, με την μεθυσμένη ποίησή του, και ο Έλροϊ, με το ρυθμικό σφυροκόπημα της άγριας πρόζας του. Πέρασε ταραγμένη εφηβεία, χάθηκε στους λαβυρίνθους του αλκοόλ και των ουσιών, συνήλθε και αφοσιώθηκε στο γράψιμο. Έγραψε σκληρά αστυνομικά μυθιστορήματα όπου παρουσιάζεται και αναλύεται η σκοτεινή πλευρά της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι φημισμένη και πολυμεταφρασμένη η λεγόμενη «Τετραλογία του Λος Άντζελες». Αρκετά βιβλία του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο.

Αμερικανικό Ταξίδι Θανάτου
Στο «Αμερικανικό Ταξίδι Θανάτου», όπως και στο πρώτο μέρος της Τριλογίας Underworld USA, το «Αμερικανικό Ταμπλόιντ», απόφοιτοι πανεπιστημίων κύρους μετατρέπονται σταδιακά σε απόλυτα καθάρματα, σε ανενδοίαστους φονιάδες, σε μηχανές ολέθρου. Μέσα σε έξι μέρη, 122 κεφάλαια, και 860 σελίδες, ο Έλροϊ γίνεται ο ιστορικός της πενταετίας ανάμεσα στις 22 Νοεμβρίου του 1963 και τις πρώτες μέρες του Ιουνίου του 1968, μιας πενταετίας που την τραντάζουν γεγονότα μείζονος σημασίας, όπως η δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ, η κλιμάκωση της κρίσης στην Ανατολική Ασία και ο βρόμικος πόλεμος στο Βιετνάμ, η εξάπλωση του Κινήματος για τη Φυλετική Ισότητα, οι δολοφονίες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Ρόμπερτ Κέννεντυ. Με ρυθμούς κοφτούς, τηλεγραφικούς, ασθματικούς, με μια γραφή που μοιάζει με καταιγιστική παρέλαση ασπρόμαυρων πολαρόιντ, με πληθώρα ένθετων ντοκουμέντων που αρτιώνουν την αφήγηση, ο Έλροϊ καταβυθίζεται στον υπόκοσμο των Ηνωμένων Πολιτειών, στους τόπους όπου εξυφαίνονται τα αδιαφανή σχέδια εκείνων που άλλο δεν θέλουν από το να συσσωρεύουν χρήμα και εξουσία. Η Μαφία, το FBI του Έντγκαρ Τζ. Χούβερ, οι μακελάρηδες της Κου Κλουξ Κλαν, ο μεγιστάνας Χάουαρντ Χιουζ και οι μπράβοι του, παράφρονες ακροδεξιοί, ρεμάλια που στρατολογούνται από τη CIA, έμποροι ναρκωτικών, γόνοι της εύπορης τάξης που έχουν διαφθαρεί ως το κόκαλο, έρμαια άθλιων παθών, όλος αυτός ο συρφετός μοιάζει να έχει ιδρύσει ένα άτυπο κόμμα της παράνοιας και της βίας. Ο Έλροϊ καταγράφει την κολασμένη πορεία αυτού του άτυπου κόμματος που, όπως θα έλεγε ο Ουίλιαμ Μπάροουζ, σκοπεί στον Απόλυτο Έλεγχο, στον έλεγχο κάθε συνείδησης, στον έλεγχο κάθε εγχειρήματος, κάθε πράξης, κάθε ιδέας. Τα δεκάδες πρόσωπα που επανδρώνουν το συγκλονιστικό «Αμερικανικό Ταξίδι Θανάτου» (που είναι δυναμικά μεταφρασμένο από τον μαιτρ Ανδρέα Αποστολίδη), ανάμεσά τους ο νομικός Ουόρντ Λίττελ, ο χημικός Ουέην Τέντροου Τζούνιορ, και ο τέως αστυνομικός Πητ Μποντιούραντ, εμπλέκονται σε κάθε σκοτεινό παιχνίδι εκείνης της ταραγμένης πενταετίας, αφήνουν δεκάδες πτώματα στο πέρασμά τους, συμβάλλουν στη διακίνηση της άσπρης σκόνης που εξοντώνει αναρίθμητες ψυχές, προχωράνε σε πρωτοφανείς προβοκάτσιες, αποτελούν το «ιδιωτικό υπογάστριο της δημόσιας πολιτικής». Κι ακόμα, οδηγούνται σε ακραίες καταστάσεις καθώς τρελαίνονται από τα προσωπικά τους πάθη, από πάθη νοσηρά, αμείλικτα, εκτροχιασμένα. Δεν σταματάνε να μετακινούνται από το Ντάλας στην Ουάσινγκτον, από το Λας Βέγκας στο Βιετνάμ, από τον βαθύ Νότο στην Κούβα, μεταφέροντας όπλα και ναρκωτικά, σκορπώντας το θάνατο και τη δυστυχία, τσαλακώνοντας το όνειρο, τσαλαπατώντας το, μετατρέποντάς το σε εφιάλτη. Κι αυτό με τις πλάτες, βεβαίως, των ισχυρών και ακριβώς για να γίνουν οι ισχυροί ακόμα πιο ισχυροί. Κι έτσι περάσαμε από τα αστέρια στον οχετό.