Το παρακάτω διαβάστηκε σήμερα, 13 Μαΐου, στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90.4 FM. Ο Νίκος Μπουρσινός σχολίασε: «Άμποτε να δούμε να διδάσκονται ποιητές του διαμετρήματος ενός cummings στη Μέση Εκπαίδευση». Εγώ είπα: «Μακάρι, Νίκο μου! Μακάρι! Άλλωστε πρόκειται για έναν πολύ διασκεδαστικό κι έξυπνο και παιγνιώδη ποιητή». Με το έργο του cummings γνωρίστηκα κάτω από έξοχες συνθήκες, στο αλήστου μνήμης ρεστοράν «Νούφαρα», όπου, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 συχνάζαμε με τον Ευγένιο Αρανίτση. Εκεί, ο Ευγένιος απάγγελλε, ανάμεσα στις καρμπονάρες και το κρασί, ακαριαία και περίκομψα ποιήματα του cummings, κι έκτοτε συγκαταλέγεται, ο cummings, στους αγαπημένους ποιητές μιας παρέας που δεν παύει να ομνύει στην περιπέτεια της ποίησης, μα και στην ποίηση της περιπέτειας.
e.e. cummings, 33x3x33
Συγγραφέας: ε.ε. κάμμινγκς
Τίτλος: 33χ3χ33
Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός
Εκδόσεις: Νεφέλη [2004]
Σελίδες: 125
Ζωή
Ο Έντουαρντ Έσλιν Κάμμινγκς γεννιέται στις 14 Οκτωβρίου του 1894, στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης. Σπουδάζει στο Χάρβαρντ ελληνικά και γλώσσες. Εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη και καταπιάνεται με τη ζωγραφική, τη δοκιμιογραφία, τη συγγραφή και την ποίηση. Θεωρείται μια από τις πιο πρωτοποριακές φωνές της μοντέρνας ποίησης. Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε στο Παρίσι, το αγάπησε πολύ, και δεν έπαυε να το επισκέπτεται σε όλη του τη ζωή. Συνελήφθη με την άδικη κατηγορία της κατασκοπίας και κρατήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Έγραψε το μυθιστόρημα Απέραντο Δωμάτιο, βασισμένος σ’ αυτή την κακουχία. Πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1962, από εγκεφαλική αιμορραγία.
33χ3χ33
Πρόκειται για μια ανθολόγηση από το πολύπτυχο έργο του κάμμινγκς, ικανή να μας συστήσει με το πρωτοποριακό αλλά και λυρικό, ενίοτε πικρό και αφοριστικό, μα πάντα τρυφερό στο βάθος του, ποιητικό του σύμπαν. Διαβάζεται με άνεση, και οι φράσεις του λειτουργούν άλλοτε σαν ακαριαία χτυπήματα ευφυίας και άλλοτε σαν βραδυφλεγείς βόμβες που θα εκραγούν μες στο μυαλό του αναγνώστη σε χρόνο ανύποπτο, για να τον οδηγήσουν σε κρίσιμες σκέψεις σχετικά με το νόημα της ζωής, με τον έρωτα, και με το πώς ξορκίζουμε τον θάνατο.
Στυλ
Ο κάμμινγκς έγραψε με έναν ανορθόδοξο ρηξικέλευθο τρόπο, επιχειρώντας μορφικές καινοτομίες κυρίως μέσω της ιδιόρρυθμης, αποκλειστικά δικής του χρήσης των τυπογραφικών στοιχείων. Αναμειγνύει στην ποίησή του πολλά χαρακτηριστικά από τη στιχουργία των blues, από την λαϊκή ποίηση, από την ευρωπαϊκή πρωτοπορία, εναρμονίζοντάς τα πάντα με τη δική του ειρωνική και παιγνιώδη αντίληψη για τα πράγματα της ζωής. Όπως σημειώνει ο μεταφραστής, «Η ποίηση του κάμμινγκς δοξολογεί την αγάπη, τον αυθορμητισμό, την ατομικότητα. Επιτίθεται με σφοδρότητα στον κομφορμισμό, την τυφλή πρόοδο, την υποκρισία».
Αποσπάσματα
«αυτό είναι ο ποιητής και θα είναι και είναι – κάποιος που λύνει τα βάθη του τρόμου για να υπερασπιστεί/ την αρχιτεκτονική μιας ηλιαχτίδας με τη ζωή του:/ και που λαξεύει αθάνατα δάση απελπισίας/ για να κρατήσει τον σφυγμό ενός βουνού στην παλάμη του»
«απ’ όλα τα πράγματα κάτω/ από το πιο ξανθό από τα ξανθότερα αστέρια μας// το πιο μυστηριώδες (ιλιένα, αγάπη μου) είναι αυτό/ πώς κάποιος τόσο εύθυμος/ είναι δυνατόν να πεθάνει»
e.e. cummings, 33x3x33
Συγγραφέας: ε.ε. κάμμινγκς
Τίτλος: 33χ3χ33
Μετάφραση: Χάρης Βλαβιανός
Εκδόσεις: Νεφέλη [2004]
Σελίδες: 125
Ζωή
Ο Έντουαρντ Έσλιν Κάμμινγκς γεννιέται στις 14 Οκτωβρίου του 1894, στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης. Σπουδάζει στο Χάρβαρντ ελληνικά και γλώσσες. Εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη και καταπιάνεται με τη ζωγραφική, τη δοκιμιογραφία, τη συγγραφή και την ποίηση. Θεωρείται μια από τις πιο πρωτοποριακές φωνές της μοντέρνας ποίησης. Στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε στο Παρίσι, το αγάπησε πολύ, και δεν έπαυε να το επισκέπτεται σε όλη του τη ζωή. Συνελήφθη με την άδικη κατηγορία της κατασκοπίας και κρατήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Έγραψε το μυθιστόρημα Απέραντο Δωμάτιο, βασισμένος σ’ αυτή την κακουχία. Πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1962, από εγκεφαλική αιμορραγία.
33χ3χ33
Πρόκειται για μια ανθολόγηση από το πολύπτυχο έργο του κάμμινγκς, ικανή να μας συστήσει με το πρωτοποριακό αλλά και λυρικό, ενίοτε πικρό και αφοριστικό, μα πάντα τρυφερό στο βάθος του, ποιητικό του σύμπαν. Διαβάζεται με άνεση, και οι φράσεις του λειτουργούν άλλοτε σαν ακαριαία χτυπήματα ευφυίας και άλλοτε σαν βραδυφλεγείς βόμβες που θα εκραγούν μες στο μυαλό του αναγνώστη σε χρόνο ανύποπτο, για να τον οδηγήσουν σε κρίσιμες σκέψεις σχετικά με το νόημα της ζωής, με τον έρωτα, και με το πώς ξορκίζουμε τον θάνατο.
Στυλ
Ο κάμμινγκς έγραψε με έναν ανορθόδοξο ρηξικέλευθο τρόπο, επιχειρώντας μορφικές καινοτομίες κυρίως μέσω της ιδιόρρυθμης, αποκλειστικά δικής του χρήσης των τυπογραφικών στοιχείων. Αναμειγνύει στην ποίησή του πολλά χαρακτηριστικά από τη στιχουργία των blues, από την λαϊκή ποίηση, από την ευρωπαϊκή πρωτοπορία, εναρμονίζοντάς τα πάντα με τη δική του ειρωνική και παιγνιώδη αντίληψη για τα πράγματα της ζωής. Όπως σημειώνει ο μεταφραστής, «Η ποίηση του κάμμινγκς δοξολογεί την αγάπη, τον αυθορμητισμό, την ατομικότητα. Επιτίθεται με σφοδρότητα στον κομφορμισμό, την τυφλή πρόοδο, την υποκρισία».
Αποσπάσματα
«αυτό είναι ο ποιητής και θα είναι και είναι – κάποιος που λύνει τα βάθη του τρόμου για να υπερασπιστεί/ την αρχιτεκτονική μιας ηλιαχτίδας με τη ζωή του:/ και που λαξεύει αθάνατα δάση απελπισίας/ για να κρατήσει τον σφυγμό ενός βουνού στην παλάμη του»
«απ’ όλα τα πράγματα κάτω/ από το πιο ξανθό από τα ξανθότερα αστέρια μας// το πιο μυστηριώδες (ιλιένα, αγάπη μου) είναι αυτό/ πώς κάποιος τόσο εύθυμος/ είναι δυνατόν να πεθάνει»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου