Ένιες Επέτειοι
Ο καθείς και οι επέτειοί του. Και, κυρίως, ο καθείς και ο τρόπος εορτασμού των επετείων του. Τίποτε πιο θλιβερό από το να χαντακώνεις ό,τι τάχατες αγαπάς περιβάλλοντάς το με έναν εσφαλμένο σεβασμό. Ο αρμόζων σεβασμός είναι ό,τι καλύτερο μας απομένει σε καιρούς έκπτωσης των αξιών που προκρίνουμε και ανάδειξης αξιών που μας είναι εχθρικές ή έστω αδιάφορες. Εορτάσαμε, λοιπόν, κάποιοι παλιόφιλοι τα 140 χρόνια από την έκδοση του πρώτου και δραματικά σημαντικότερου τόμου του Das Kapital (γραμμένου σε μια κάμαρα στο Σόχο κάτω από συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες), συναγμένοι σε μια φιλόξενη κατοικία, διαβάζοντας δυνατά και εκ περιτροπής εδάφια του Μαρξ στα γερμανικά, στα αγγλικά, στα ρωσικά και στα ελληνικά, ακούγοντας ένα γερό χαρμάνι από τραγούδια των Ιρλανδών Pogues, του Καναδού Leonard Cohen, του Γερμανού Blixa Bargeld, του Έλληνος Θάνου Ανεστόπουλου, και του Αυστραλού Nick Cave, ενώ καταναλώσαμε ευφρόσυνα, και διεθνιστικώς, μνημειώδεις ποσότητες ιρλανδικού ουίσκι, γερμανικής μπίρας, ελληνικού οίνου, και ρωσικής βότκας. Με παρεμφερείς τρόπους, και ποσότητες αλκοόλ, τα σαράντα έτη από την πρώτη έκδοση της Κοινωνίας του Θεάματος του Γκι Ντεμπόρ, του μισού αιώνα από την κυκλοφορία του Στο Δρόμο του Τζακ Κέρουακ, και των έξι δεκαετιών από την πρώτη φορά που έφτασε στα χέρια αναγνωστών το Κάτω από το Ηφαίστειο του Μάλκολμ Λόουρι, καθώς και τους δύο αιώνες από την πρώτη έκδοση της Φαινομενολογίας του Νου, ίσως του πιο γοητευτικού έργου του Εγέλου।
Ο καθείς και οι επέτειοί του. Και, κυρίως, ο καθείς και ο τρόπος εορτασμού των επετείων του. Τίποτε πιο θλιβερό από το να χαντακώνεις ό,τι τάχατες αγαπάς περιβάλλοντάς το με έναν εσφαλμένο σεβασμό. Ο αρμόζων σεβασμός είναι ό,τι καλύτερο μας απομένει σε καιρούς έκπτωσης των αξιών που προκρίνουμε και ανάδειξης αξιών που μας είναι εχθρικές ή έστω αδιάφορες. Εορτάσαμε, λοιπόν, κάποιοι παλιόφιλοι τα 140 χρόνια από την έκδοση του πρώτου και δραματικά σημαντικότερου τόμου του Das Kapital (γραμμένου σε μια κάμαρα στο Σόχο κάτω από συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες), συναγμένοι σε μια φιλόξενη κατοικία, διαβάζοντας δυνατά και εκ περιτροπής εδάφια του Μαρξ στα γερμανικά, στα αγγλικά, στα ρωσικά και στα ελληνικά, ακούγοντας ένα γερό χαρμάνι από τραγούδια των Ιρλανδών Pogues, του Καναδού Leonard Cohen, του Γερμανού Blixa Bargeld, του Έλληνος Θάνου Ανεστόπουλου, και του Αυστραλού Nick Cave, ενώ καταναλώσαμε ευφρόσυνα, και διεθνιστικώς, μνημειώδεις ποσότητες ιρλανδικού ουίσκι, γερμανικής μπίρας, ελληνικού οίνου, και ρωσικής βότκας. Με παρεμφερείς τρόπους, και ποσότητες αλκοόλ, τα σαράντα έτη από την πρώτη έκδοση της Κοινωνίας του Θεάματος του Γκι Ντεμπόρ, του μισού αιώνα από την κυκλοφορία του Στο Δρόμο του Τζακ Κέρουακ, και των έξι δεκαετιών από την πρώτη φορά που έφτασε στα χέρια αναγνωστών το Κάτω από το Ηφαίστειο του Μάλκολμ Λόουρι, καθώς και τους δύο αιώνες από την πρώτη έκδοση της Φαινομενολογίας του Νου, ίσως του πιο γοητευτικού έργου του Εγέλου।
ΥΓ Στην γκραβούρα ο Μαρξ με τον Χάινριχ Χάινε। Η Υπέρβαση της Φιλοσοφίας συναντά την Ποίηση της Υπέρβασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου