Radio_040310
[Το διάβασα σήμερα, 04/03/2010, στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM και www.kanaliena.gr στις 12 παρά 10 ως συνήθως]
Διαβούλευση και Ξερό Ψωμί
Είπα να ρίξω κι εγώ μια διαβούλευση, μπας και καταλάβω τι γίνεται εντός μου, μιας και εκτός μου τι γίνεται δεν καταλαβαίνω γρυ. Τι να καταλάβω; Από τότε που θυμούμαι τον εαυτό μου, και τους άλλους, βλέπω μια δράκα ωραίους δονκιχώτες να κάνουνε τα δικά τους, τα ωραία, τα μεγάλα, και τ’ αληθινά, και ολόγυρα λαμόγια να ελλοχεύουν, χλευαστές να σκώπτουν, οπορτουνιστές να οπορτουνίζουν, καθάρματα να παίζουν με τη ζωή των άλλων, εργολάβους της κακογουστιάς να σπέρνουν ηθικοαισθητική ρύπανση.
Εκτός μου, γύρω μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι και στον στίχο του Θωμά Γκόρπα, του ποιητή: «Μέριλιν, μαζί μ’ εσέ θυμάμαι και τον Μπελογιάννη», και σήμερα, σχεδόν εμβρόντητοι ανακαλύπτουμε, οι φίλοι μου κι εγώ, ότι ελάχιστοι γνωρίζουν ποιοι ήσαντε η Μέριλιν κι ο Μπελογιάννης. Εδώ κοτζάμ υφυπουργός οικονομικών και δεν ήξερε τον τετιμημένο με Νόμπελ, πασίγνωστο έως και σταρ, οικονομολόγο Paul Krugman, γιατί να ξέρει ο μέσος Έλληνας και ο παράμεσος πολίτης από Μέριλιν, Μπελογιάννη, άμα δε και από Ηράκλειτο, Αριστοτέλη, Πλάτωνα, ή, για να πάμε κομμάτι πιο μετά, από Καρούζο, Καβάφη, Καρυωτάκη, Καββαδία, Κακίση. Γιατί να ξέρει ο μέσος Έλληνας και ο παράμεσος πολίτης να φέρεται, να ερωτεύεται, να τραγουδάει, να μιλάει, να κάνει περιπάτους, να γράφει, να ελπίζει; Γιατί;
Κάλλιο εντός μου. Να διαβουλευτώ μετά του εαυτού μου. Να τον επιπλήξω, να τον μεμφθώ, να τον επικρίνω, να τον συντρίψω στην αυτανάλυση, να τον κάνω να ψελλίσει, να πει, να ουρλιάξει: εγώ φταίω, ναι, εγώ. Μάλιστα, εγώ και οι φίλοι μου, εμείς φταίμε, για όλα φταίμε, εμείς οδηγήσαμε την κατάσταση στο μη περαιτέρω, στο δεν πάει άλλο, εις τον πάτο της εικόνος. Ναι, εμείς φταίμε, καθότι τόσα και τόσα έτη άλλο δεν κάναμε από το να διαβάζουμε, να συζητάμε, να πίνουμε, να καπνίζουμε, να γράφουμε, να συνθέτουμε, να ζωγραφίζουμε, να κινηματογραφούμε, να κάνουμε εκπομπές στο ραδιόφωνο, να διδάσκουμε. Αίσχος και αθλιότητα! Όλα τα είδη πολυτελείας στη νιοστή! Να μας τσακίσουν με όλους τους Φόρους Προστιθέμενης Αξίας, εμάς τους ανάγωγους, εμάς τους ανάρμοστους, τους ανάερους εμάς.
Τέρμα τα δίφραγκα! Τέρμα τα σκοτσέζικα και τα άιρις και τα μολτ! Τέρμα το πολυτονικό και οι εκλεκτικές συγγένειες! Τέρμα η ενασχόληση με τον Λουκά Σαμαρά και τον Γιάννη Κουνέλλη!
Και για να σοβαρευτώ μια στάλα: γιατί άμα ακούω τη λέξη «πυλώνας», και δη τη φράση «πυλώνας του πολιτισμού», παθαίνω μια κατάσταση, παθαίνω μια διαβούλευση;
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 04/03/2010
1 σχόλιο:
Χαιρετώ τους εργάτες της "πολυτέλειας", όλους αυτούς που εν αγνοία των εργατών των (υποτιθέμενων)βασικών αγαθών ανέλαβαν, γιατί το ήθελαν και όχι γιατί τους οδήγησε η επιβίωση, να καύσουν το καταραμένο απόθεμα. Ευρισκόμενος κάπου στο μεταίχμιο της (υποτιθέμενης)χρήσιμης εργασίας και του πόθου για θεία σπατάλη καταγγέλω τον επελαύνοντα νεο-πουριτανισμό των "ισοσκελιστών" και των μονομανών των μηδενικών ελλειμάτων. Μήπως αυτοί οι ίδιοι δεν καταβρόχθισαν σε ακαλαίσθητα αυτοκίνητα θηρία και κακοφτιαγμένες επαύλεις το πλεόνασμα, μετατρέποντας το απο καταραμένο απόθεμα σε ψευδο-συμβολική υπο- και υπερ-αξία? Ομως φίλοι μου, ήρωες της θεικής σπατάλης όλα ήταν προκαθορισμένα, υπήρχαν προμηνύματα. Δεν προλαβαίνω να επεκταθώ..όλα έχουν ήδη καταστραφεί, ελπίζω σ'αυτό πλέον..είμαι τόσο αδύναμος που μόνο εύχομαι-καταριέμαι. Να πέσει στο κεφάλι τους.
Δημοσίευση σχολίου