Το παρακάτω ακούστηκε σήμερα από το Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM, όπως πάντα μεσημέρι παρά κάτι. Αμέσως μετά, ο Νίκος Μπουρσινός πρότεινε να γράφω στην πόρτα μου «Εμπειρικός Μουσικοθεραπευτής», και να δέχομαι ασθενείς, κατά φαντασίαν ή και τω όντι, στους οποίους θα προτείνω ιαματικά λουτρά από νότες και στίχους. Διόλου κακή ιδέα, και ίσως ιαματική για τα οικονομικά μου χάλια!
Ιαματική Τέχνη
Λέγαμε χθες ότι ο ποιητής Τεντ Χιουζ λάτρευε τον Μπετόβεν, και μάλιστα επιχείρησε κάποτε να αυτοθεραπευθεί, ύστερα από μία αυτοδιάγνωση ότι έπασχε από καρδιά, ακούγοντας ξανά και ξανά έργα του Λούντβιχ Βαν, φρονώντας ότι αυτή η ακρόαση θα του καθαρίσει την αορτή. Ιδού, λοιπόν, μια απάντηση-κόλαφος σε όλους όσοι θεωρούν την Τέχνη περιττή, ή απλώς πολυτέλεια σε καιρούς χαλεπούς, ή ακόμα και απλή διασκεδαστική παρένθεση μες στην φούρια της καθημερινής ζωής. Όχι, κυρίες και κύριοι, η Τέχνη δύναται να είναι ιαματική, ιδίως όταν πρόκειται για ασθένειες και διαταραχές κοινωνιογενείς, καθώς επίσης και όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα, ή όταν νιώθουμε να μας τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια.
Επί παραδείγματι, στο άκουσμα ονομάτων που μας ταράζουν, όχι βεβαίως λόγω του μη εύηχου ή ακαλαίσθητου συνδυασμού των φωνηέντων και των συμφώνων τους, αλλά λόγω των εγχειρημάτων στα οποία προβαίνουν οι φέροντες τα εν λόγω ονόματα, μπορούμε κάλλιστα και πάραυτα να αντιδράσουμε με ένα πεντάωρο μουσικό κοκτέιλ, αποτελούμενο από τρεις δόσεις Ιωάννη Σεβαστιανό Μπαχ, δύο δόσεις Μάνο Χατζιδάκι, και άλλες δύο Μπομπ Ντίλαν. Ανάλογα με τις περιστάσεις, οι Μπαχ, Χατζιδάκις, και Ντίλαν, μπορούν να αντικατασταθούν από τους Μότσαρτ, Τσιτσάνη, και Τομ Γουέιτς, ή από τους Ερίκ Σατί, Σαββόπουλο, και Λέοναρντ Κοέν, καθώς και οι δόσεις να διαφοροποιηθούν. Προσωπικώς, ακούγοντας αυτές τις μέρες, ξανά και ξανά, «Θόδωρος Τσουκάτος Θόδωρος Τσουκάτος Θόδωρος Τσουκάτος», κατέφυγα, με λαμπρά ιαματικά αποτελέσματα, σε μία λυτρωτική ακρόαση των «Τρομερών Παιδιών», «Les Enfants Terribles», του Φίλιπ Γκλας, όπου συνδυάζεται περίφημα ο παράφορος λόγος του Κοκτώ με τον μινιμαλισμό του ευρηματικού συνθέτη.
Αντιμέτωποι σαν είμαστε με το δύσκολο, ενίοτε καθηλωτικό, δίλημμα «Να πιω βότκα ή ουίσκι», μπορούμε μια χαρά να καταφύγουμε στην ανάγνωση ενός συνδυασμού σελίδων επιμελώς διαλεγμένων από τον «Οδυσσέα» του Τζόις, το «Κάτω από το Ηφαίστειο» του Λόουρι, και τον «Πανηγυρικό» του Γκι Ντεμπόρ.
Απέναντι στην οπτική κακοφωνία, που τόσο διασαλεύει την πολύτιμη ψυχική και πνευματική μας αρμονία, καλόν είναι να βάλουμε την αγαπημένη μας να μας διαβάζει δυνατά και καθαρά το «Χάρισμα» του Βασίλη Καραποστόλη, ιδίως τις παραγράφους εναντίωσης στις νοσηρές τάσεις της αρχιτεκτονικής, ενώ συνάμα να θαυμάζουμε, έστω από λευκώματα, έργα του Μπαλτίς, του Τζάκσον Πόλοκ, του Γιάννη Ψυχοπαίδη, και του Κώστα Τσώλη.
Προς τόνωση του ηθικού μας και στανιάρισμα της ηθικής ακεραιότητάς μας, πάντα είναι πρόσφορα τα μυθιστορήματα του Ρέιμοντ Τσάντλερ, ενώ, αν αισθανόμαστε αισθηματική αδυναμία, ένα λουτρό με ποιήματα του Ανδρέα Εμπειρίκου, του Νίκου Εγγονόπουλου και του Οδυσσέα Ελύτη δύναται πάντα να μας γλυκάνει και να μας καταστήσει ερωτικώς ετοιμοπόλεμους.
Όταν τις θύρες μας τις κουρταλεί όχι η χρεία μα η κατήφεια, ας σπεύσουμε να απολαύσουμε τα Άπαντα των Αδελφών Μαρξ με επιδόρπιο το «Playtime» του Ζακ Τατί.
Τέλος, όταν κάποιοι πονηροί πολιτευτές, επιδιώκουν να σας πείσουν ότι σεις δεν είστε τίποτα, και ότι το παν είναι αυτοί, δεν είναι ανάγκη να τους πετάξετε κατακέφαλα τη βαριά δερματόδετη έκδοση των Απάντων του Μιχαήλ Μπακούνιν~ αρκεί η κατακλείδα ενός άγριου, θυελλώδους, εμπρηστικού και όλο αγάπη ποιήματος, του περιλάλητου «Ουρλιαχτού» του Άλεν Γκίνσμπεργκ: «Άγιος χρόνος εις τους αιώνας αγία αιωνιότης εις τον χρόνον/ άγια ρολόγια στο διάστημα αγία τετάρτη διάσταση αγία πέμπτη Διεθνής άγιος ο άγγελος μες στον Μολώχ!/ Αγία η θάλασσα αγία η έρημος άγιες οι σιδηροτροχιές άγιος ο σιδηρόδρομος άγια οράματα άγιες παραισθήσεις άγια τα θαύματα άγιο το μάτι αγία η άβυσσος!/ Αγία συγγνώμη! έλεος! χάρις! πίστις! Άγια! Τα δικά μας! τα σώματα! ο πόνος! η μεγάλη καρδιά!/ Άγια η υπερφυσική υπέρλαμπρη νοήμων ευγένεια της ψυχής!» (μετάφραση Άρης Μπερλής, εκδόσεις Άγρα).
Ιαματική Τέχνη
Λέγαμε χθες ότι ο ποιητής Τεντ Χιουζ λάτρευε τον Μπετόβεν, και μάλιστα επιχείρησε κάποτε να αυτοθεραπευθεί, ύστερα από μία αυτοδιάγνωση ότι έπασχε από καρδιά, ακούγοντας ξανά και ξανά έργα του Λούντβιχ Βαν, φρονώντας ότι αυτή η ακρόαση θα του καθαρίσει την αορτή. Ιδού, λοιπόν, μια απάντηση-κόλαφος σε όλους όσοι θεωρούν την Τέχνη περιττή, ή απλώς πολυτέλεια σε καιρούς χαλεπούς, ή ακόμα και απλή διασκεδαστική παρένθεση μες στην φούρια της καθημερινής ζωής. Όχι, κυρίες και κύριοι, η Τέχνη δύναται να είναι ιαματική, ιδίως όταν πρόκειται για ασθένειες και διαταραχές κοινωνιογενείς, καθώς επίσης και όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα, ή όταν νιώθουμε να μας τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια.
Επί παραδείγματι, στο άκουσμα ονομάτων που μας ταράζουν, όχι βεβαίως λόγω του μη εύηχου ή ακαλαίσθητου συνδυασμού των φωνηέντων και των συμφώνων τους, αλλά λόγω των εγχειρημάτων στα οποία προβαίνουν οι φέροντες τα εν λόγω ονόματα, μπορούμε κάλλιστα και πάραυτα να αντιδράσουμε με ένα πεντάωρο μουσικό κοκτέιλ, αποτελούμενο από τρεις δόσεις Ιωάννη Σεβαστιανό Μπαχ, δύο δόσεις Μάνο Χατζιδάκι, και άλλες δύο Μπομπ Ντίλαν. Ανάλογα με τις περιστάσεις, οι Μπαχ, Χατζιδάκις, και Ντίλαν, μπορούν να αντικατασταθούν από τους Μότσαρτ, Τσιτσάνη, και Τομ Γουέιτς, ή από τους Ερίκ Σατί, Σαββόπουλο, και Λέοναρντ Κοέν, καθώς και οι δόσεις να διαφοροποιηθούν. Προσωπικώς, ακούγοντας αυτές τις μέρες, ξανά και ξανά, «Θόδωρος Τσουκάτος Θόδωρος Τσουκάτος Θόδωρος Τσουκάτος», κατέφυγα, με λαμπρά ιαματικά αποτελέσματα, σε μία λυτρωτική ακρόαση των «Τρομερών Παιδιών», «Les Enfants Terribles», του Φίλιπ Γκλας, όπου συνδυάζεται περίφημα ο παράφορος λόγος του Κοκτώ με τον μινιμαλισμό του ευρηματικού συνθέτη.
Αντιμέτωποι σαν είμαστε με το δύσκολο, ενίοτε καθηλωτικό, δίλημμα «Να πιω βότκα ή ουίσκι», μπορούμε μια χαρά να καταφύγουμε στην ανάγνωση ενός συνδυασμού σελίδων επιμελώς διαλεγμένων από τον «Οδυσσέα» του Τζόις, το «Κάτω από το Ηφαίστειο» του Λόουρι, και τον «Πανηγυρικό» του Γκι Ντεμπόρ.
Απέναντι στην οπτική κακοφωνία, που τόσο διασαλεύει την πολύτιμη ψυχική και πνευματική μας αρμονία, καλόν είναι να βάλουμε την αγαπημένη μας να μας διαβάζει δυνατά και καθαρά το «Χάρισμα» του Βασίλη Καραποστόλη, ιδίως τις παραγράφους εναντίωσης στις νοσηρές τάσεις της αρχιτεκτονικής, ενώ συνάμα να θαυμάζουμε, έστω από λευκώματα, έργα του Μπαλτίς, του Τζάκσον Πόλοκ, του Γιάννη Ψυχοπαίδη, και του Κώστα Τσώλη.
Προς τόνωση του ηθικού μας και στανιάρισμα της ηθικής ακεραιότητάς μας, πάντα είναι πρόσφορα τα μυθιστορήματα του Ρέιμοντ Τσάντλερ, ενώ, αν αισθανόμαστε αισθηματική αδυναμία, ένα λουτρό με ποιήματα του Ανδρέα Εμπειρίκου, του Νίκου Εγγονόπουλου και του Οδυσσέα Ελύτη δύναται πάντα να μας γλυκάνει και να μας καταστήσει ερωτικώς ετοιμοπόλεμους.
Όταν τις θύρες μας τις κουρταλεί όχι η χρεία μα η κατήφεια, ας σπεύσουμε να απολαύσουμε τα Άπαντα των Αδελφών Μαρξ με επιδόρπιο το «Playtime» του Ζακ Τατί.
Τέλος, όταν κάποιοι πονηροί πολιτευτές, επιδιώκουν να σας πείσουν ότι σεις δεν είστε τίποτα, και ότι το παν είναι αυτοί, δεν είναι ανάγκη να τους πετάξετε κατακέφαλα τη βαριά δερματόδετη έκδοση των Απάντων του Μιχαήλ Μπακούνιν~ αρκεί η κατακλείδα ενός άγριου, θυελλώδους, εμπρηστικού και όλο αγάπη ποιήματος, του περιλάλητου «Ουρλιαχτού» του Άλεν Γκίνσμπεργκ: «Άγιος χρόνος εις τους αιώνας αγία αιωνιότης εις τον χρόνον/ άγια ρολόγια στο διάστημα αγία τετάρτη διάσταση αγία πέμπτη Διεθνής άγιος ο άγγελος μες στον Μολώχ!/ Αγία η θάλασσα αγία η έρημος άγιες οι σιδηροτροχιές άγιος ο σιδηρόδρομος άγια οράματα άγιες παραισθήσεις άγια τα θαύματα άγιο το μάτι αγία η άβυσσος!/ Αγία συγγνώμη! έλεος! χάρις! πίστις! Άγια! Τα δικά μας! τα σώματα! ο πόνος! η μεγάλη καρδιά!/ Άγια η υπερφυσική υπέρλαμπρη νοήμων ευγένεια της ψυχής!» (μετάφραση Άρης Μπερλής, εκδόσεις Άγρα).
2 σχόλια:
Έξοχος όπως πάντα και ιαματικός !
(Επίσης να προτείνω κάποια ανθολογία του Μπουκόφσκι ως αντισταμινική για όποιον έχει φαγούρα στη μασχάλη )
@ναυτίλος: Θενκς, Φίλε! Δεκτή η πρότασις περί Καρόλου Μβουκοφσκίου! Σκέπτομαι (;;;;!!!) την κατάρτισιν λίστας καινοφανώνασθενειών προς ίασιν: Φιλιπροθιαλγία, Ντεμποροπάθεια, Ζαραμανγκίτιδα, Μιλεροφρένεια, και πάει λέγοντας, βλέποντας και κάνοντας!
Δημοσίευση σχολίου