ΡΑΔΙΟΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Το σημερινό Ραδιοχρονογράφημα είναι το πρώτο από μια σειρά άλλων όπου θα θίγω το ζήτημα της γενικευμένης παραλυσίας των διοικούντων, και του πόσο ανησυχητική, αν μη τι άλλο, είναι η παρούσα κατάσταση. Ακούστε νουνεχείς φωνές στο Κανάλι 1, Πειραιάς, 90,4 FM (http://www.kanaliena.gr/) και στο Κόκκινο, 105,5 FM (http://www.left.gr/index2.php)

Γιατί Δεν Καταλαβαίνουν και Πόσο Επικίνδυνο Είναι Να Μην Καταλαβαίνουν

Είχα κάνει ένα Ραδιοχρονογράφημα με τίτλο «Διαβάζει ο Βουλγαράκης Hans Fallada;» Με τους φίλους μου, καιρό τώρα, λέμε ότι, ως χώρα και κοινωνία, πιάσαμε πάτο. Αλλά μοιάζει ο πάτος μάλλον απύθμενος. Παρακολουθώντας εκ του συστάδην τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών, αρχίζουμε έμπλεοι ανησυχίας, να αναρωτιόμαστε αν οι κρατούντες έχουν την παραμικρή σχέση με την πραγματική πραγματικότητα και αν δεν είναι εγκλωβισμένοι, αυτάρεσκα και αμήχανα, σε κάποιο αλλόκοτο στούντιο της ανυπαρξίας~ αν έχουν διαβάσει ποτέ περί αιτίων και αφορμών του Πελοποννησιακού Πολέμου, τον «Ηγεμόνα» του Μακιαβέλι, τη «Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση» του Πρίγκιπος Κροπότκιν, τα όσα έχουν γραφτεί για την Κομμούνα του 1871, για να μην πω τίποτα περί της εξέγερσης του μαύρου πληθυσμού στο Λος Άντζελες τον Αύγουστο του 1965, για τον Μάη του 68, σχεδόν παγκοσμίως, αλλά ιδίως στο Παρίσι, καθώς και για τα σύγχρονα ξεσπάσματα στις μητροπόλεις. Κι ακόμα, αν διαβάζουν πια εφημερίδες, περιοδικά, blogs, οτιδήποτε~ το ότι δεν γράφουν, και, συνήθως, έχουν χάσει και την ικανότητα να μιλάνε, είναι πασιφανές. Μοιάζουν να είναι παγιδευμένοι σ’ έναν παρανοϊκό καθρέφτη όπου δεν βλέπουν παρά μονάχα το είδωλό τους, και τίποτε άλλο.
Ο κύριος Παυλόπουλος και οι συν αυτώ μοιάζουν να αγνοούν τι συμβαίνει στην κοινωνία, και να εκπλήσσονται , μιλώντας μια γλώσσα που γίνεται ολοένα και πιο ακατανόητη για τον στοιχειωδώς έλλογο, έναρθρο και ενημερωμένο πολίτη του σήμερα. Μοιάζουν να αγνοούν πόσο εκρηκτική γίνεται η σημερινή πολεοδομία, με την βίαιη συνύπαρξη μιας αφηνιασμένης χλιδής και μιας πεπιεσμένης φτώχειας, άγριας φτώχειας. Δίπλα στα μπαράκια με τα ουίσκι των εννέα ευρώ, υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν ουρές για ν’ αγοράσουν πουλόβερ και σακάκια από τους κυνηγημένους πλανόδιους πωλητές. Το κέντρο των Αθηνών εδώ και χρόνια λεηλατείται όχι από τους μανιασμένους κουκουλοφόρους όπως τους λένε, αλλά από σχεδιασμούς που έχουν εκπονηθεί σε άλλες χώρες, σχεδιασμούς που δολίως διώχνουν από το κέντρο τα πανεπιστήμια, τα πνευματικά ιδρύματα, τις εφημερίδες, διαλύουν τις καλλιτεχνικές κοινότητες και γειτονιές, εξαφανίζουν τους κινηματογράφους, κατακερματίζουν τον κοινωνικό ιστό, μετατρέπουν τα πάντα σ’ ένα γιγάντιο Mall εμπορευμάτων στερημένων από κάθε πνευματική διάσταση. Το ζήτημα είναι περίπλοκο, έχει ιστορικές ρίζες, βαθύτατες πολιτικές απαρχές.
Ο έκπληκτος κύριος Παυλόπουλος και οι συν αυτώ μοιάζουν να αγνοούν ότι δεν είναι μονάχα των πιτσιρικάδων η οργή. Μοιάζουν να αγνοούν ότι το καζάνι βράζει εδώ και καιρό, και, φοβάμαι, θα εξακολουθήσει να βράζει. Ότι υπάρχουν καθηγητές πανεπιστημίου που δύσκολα τα βγάζουν πέρα~ ότι ψωμολυσάνε σπουδαίοι μουσικοί~ ότι επίσης σπουδαίοι ποιητές πληρώνουν 2 και 3 χιλιάδες ευρώ από την τσέπη τους για να εκδώσουν μία συλλογή τους~ ότι οι κινηματογραφιστές είναι στριμωγμένοι από παντού~ ότι υπάρχουν διανοούμενοι πενήντα χρονών βυθισμένοι στην απόγνωση. Τα αηδόνια έχουν σιγήσει, και ο Οδυσσέας Ελύτης είχε γράψει, τριάντα χρόνια τώρα και βάλε, «όπου δεν λαλεί αηδόνι, λαλεί βόμβα μολότοφ».

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 9/ΧΙΙ/2008