ΡΑΔΙΟΜΠΟΥΛΕΤ

Το παρακάτωθι διαβάστηκε σήμερα, 11 Δεκεμβρίου, στο Κανάλι1 Πειραιάς, 90,4 FM ((http://www.kanaliena.gr/) μεσημέρι παρά κάτι όπως πάντα. Αύριο, από τις 11 το πρωί και έως τις 2 το μεσημέρι, θα είμαι κοντά σας με την εκπομπή «Ράδιο Προπαγάνδα – Η Φωνή της Λαϊκής Ελίτ», ενώ το Σάββατο, ξανά κοντά σας, από τις 11 το βράδυ και έως αργάμιση και βάλε, με το μουσικό δίπολο «Ο Αφρός των Ημερών» και «Το Τζουκμπόξ του Μεσονυκτίου».


Bullet with My Name on It

Να πάρει και να σηκώσει! Ο θείος μου ο Γιώργος ήταν στρατηγός πεζικού, ο άλλος μου θείος, ο Αλέξανδρος, πτέραρχος, ο πατέρας μου, Ιωάννης, ταξίαρχος πυροβολικού, κι εγώ, φευ, έχω καιρό τώρα αποκλίνουσα συμπεριφορά, καθώς μαθαίνω τώρα: ήτοι, έχω αλλάξει καμιά δεκαπενταριά σχολεία, σχολές, και πανεπιστήμια~ τυγχάνω Παναθηναϊκός, κι ας με συμπαθάνε οι φίλοι Πειραιώτες, και δη της εποχής του Οικονομόπουλου, του Δομάζου, του Γραμμού, του Καμάρα, του Ελευθεράκη~ ήμαρτον! Περαιτέρω, με είδαν κάποτε να ασχημονώ αγρίως υπέρ του Κασπάροφ στη διάρκεια των ματς ενάντια στον Κάρποφ για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκακιού, τον Νοέμβριο του 1985~ έμενα δε τότε στα Εξάρχεια, στην Τσαμαδού, ενώ τα προηγούμενα χρόνια είχα μείνει, πάντα στα Εξάρχεια, στις οδούς Δερβενίων, Κοσμά Μελωδού, Αραχώβης, και ξαναέμεινα αργότερα, πάλι στα Εξάρχεια, στην Στουρνάρη. Αφήστε δε που συχνάζω, τα τελευταία χρόνια, σε γνωστό άντρο ακολασίας, γωνία Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου, παρέα με άλλους αποκλίνοντες κανάγιες, κάτι ύποπτους τύπους που συμβαίνει σκανδαλωδώς να είναι κινηματογραφιστές, ζωγράφοι, ποιητές, συγγραφείς, σκακιστές, και άλλα τέτοια αποβράσματα.
Να πάρει και να σηκώσει! Ένας φίλος μου έπαιζε στην Εθνική Πόλο, μια ερωμένη μου έμενε στο Παλαιό Ψυχικό, ο φίλος μου ο Στέργιος Νιζήρης φοίτησε στα Ανάβρυτα, η φίλη μου Σώτη Τριανταφύλλου ζει ακόμη στα Εξάρχεια, αμάν τώρα που το θυμήθηκα έχω ένα ριγέ φουτεράκι Burberry με κουκούλα, κι ένα μπλουζάκι με το εξώφυλλο του God Save the Queen των Sex Pistols, τίγκα στην αποκλίνουσα συμπεριφορά, η παρέα μου κι εγώ!
Να πάρει και να σηκώσει! Είχα κάτι 13 και κάτι 14 στη Χημεία και τη Φυσική αντιστοίχως, στην Τρίτη Λυκείου, στα 1977, δεν τέλειωσα ποτέ την Ανωτάτη Βιομηχανική Πειραιώς, και άφησα στη μέση ένα μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία, στη Δυτική Γερμανία, γιατί έπαιζα μανιωδώς σκάκι και διάβαζα περιπαθώς το Finnegans Wake. Ας πρόσεχα, ας ήξερα, κι αν δεν ήξερα ας ρώταγα. Τίγκα στην αποκλίνουσα, τίγκα, τίγκα!
Να πάρει και να σηκώσει, παρά την ηλικία μου δεν είμαι υπουργός, άλλο πάλι αυτό, και δεν τρέχω στα μπουζούκια ή σε ποδοσφαιρικούς αγώνες το ίδιο βράδυ που συμβαίνει καμιά παρεξήγηση σε κάνα πεζόδρομο όπου τυχαίνει πάντα από παρεξήγηση να εξοστρακίζονται δι’ εξοστρακισμού παρεξηγημένα εξοστρακισμένα βλήματα. Παρά την ηλικία μου, και παρά τα μισά γκρίζα μου μαλλιά, αντί να κάτσω στ’ αβγά μου, όταν έχω κανά ευρώ στην άκρη, πάω και το τρώω στα βιβλιοπωλεία των Παρισίων, και αλωνίζω όλα τα κακόφημα δρομάκια της Αριστερής Όχθης όπου πυροδοτήθηκε ο Μάης του 68, έχω μάλιστα γράψει ο ίδιος, τέτοιος αποκλίνων είμαι, και δύο βιβλία για κείνη τη μακρινή κοινωνική έκρηξη. Τίγκα στην αποκλίνουσα συμπεριφορά, ο δικός σου, τίγκα στην αποκλίνουσα, τίγκα, τίγκα, τίγκα!
Ύστερα απ’ όλα αυτά βάζω στο πικάπ το «A Bullet With My Name on It» των Dream Syndicate. Και ο νοών νοείτω!

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 11/ΧΙΙ/2008