Της Αδελφής μου Σιγαρέτα νυν καπνίζω
Μεσούσης της χρηματοπιστοτικής κρίσεως, και γονατισμένος για πρώτη φορά στη ζωή μου από τα κωλοχρέη, ξέμεινα, επίσης για ξανά-μανά για πρώτη φορά στη ζωή μου, από τσιγάρα, βράδυ Δευτέρας. Πανικός; Αμέ! Γιατί όχι; Τρελός πανικός! Αλλά και αιφνίδια επαναφορά στην επικράτεια της σύνεσης. Ήτοι, ενθυμούμαι ότι παραδίπλα μου κατοικεί η sister, η αδελφή μου, καπνίστρια, δόξα τω Θεώ, καραμανιώδης! Οπότε, τι κάμνω ο νικοτινομανής; Τι άλλο; Της βαράω, ως λέγαμε παλιά, τηλέφωνο. «Sister», της λέω, μα την Παναγία, «τσιγάρα γιοκ εγώ, θα έχεις εσύ, ναι;» «Ναι, αμέ», μου απαντάει, «αλλά απ’ τα δικά μου, τα με φίλτρο, κι όχι απ’ αυτά, τα άνευ, που καπνίζεις εσύ». «Kein problem», της κάμνω γερμανιστί, «έρχομαι σφαίρα».
Και πήγα, σφαίρα. Παραδίπλα. Ναι, στη διπλανή πολυκατοικία, όπου μένει η sister μετά του υιού της και ανιψιού μου, του Άγγελου. Και μου έδωκε σιγαρέτα, με φίλτρο, δε λέω, αλλά τι να κάμνεις όταν η χρεία ταις θύραις κουρταλεί; Παίρνεις ό,τι απλόχερα, γλυκά, ηδύτατα σου παρέχεται, αυτό κάμνεις. Είναι απέραντη η γλύκα τού να μένει παραδίπλα σου ένας άνθρωπος δικός σου, είναι γλυκιά η απεραντοσύνη της γειτνίασης, είναι ανείπωτα θαλπερό το να ξέρεις ότι άμα ξεμείνεις από καφέ τσιγάρα ζάχαρη πορτοκάλια γατοτροφή βιβλία υπάρχει κάποιος πέντε μέτρα πιο κει που μπορεί να σου τα προσφέρει στη στιγμή.
Ω φίλες, ω φίλοι, μεσούσης της χρηματαπαυτής κρίσεως, ρίξτε μια ματιά παραδίπλα σας, λέω, δείτε τον δίπλα σας, αφουγκραστείτε τον γείτονά σας. «Ανοίξτε τα παράθυρα, ανοίξτε τις ψυχές», έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρίκος, «ο Κερουάκ διαβαίνει μουσηγέτης». Συνορεύσατε, ω ladies and gents, με την αδελφή σας. Το δίχως άλλο, και αν μη τι άλλο, κάνα σιγαρέτο θα έχει να σας τρατάρει!
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Πλατεία Παπαδιαμάντη, 01/ΧΙΙ/2008
5 σχόλια:
Μεσούσης της χρηματοπιστωτικής κρίσεως είναι άσχημο να ζητάς από μή συγγενή χάρες.
Που λες, εδώ στα μέρη μου στη Σαλαμίνα, βγάζουμε ένα περιοδικάκι
(periodikobakilos.blogspot.com) και χρειαζόμαστε λοιπόν κάποια λόγια σου για τον μέγα Μπέηκον που έγραψες στο βακχικόν ώστε να λειτουργήσουν ως βιογραφικά στοιχεία. Δανεικά μωρέ. Μη μας περνάς για περαστικούς. το κοινό σου μιλά.
τι θα έλεγες;
Υ.Γ:Δως μου το χέρι σου, του είπε.
Αυτός του έδωσε σιγάρο.
@samson rakas: Θα έλεγα ότι είναι τιμή μου να μου πάρετε δανεικά, καθώς και, αν σας φέρουν τα ποδαράκια σας κατά Πλατεία Παπαδιαμάντη μεριά, μετά χαράς να τα πούμε και να τα πιούμε!
Θυμήθηκα, διαβάζοντας το κείμενό σου, ένα ωραίο τραγούδι των Chumbawamba (μιας εξαίσιας μπάντας που μοιάζει να έχει γεννηθεί από τον σπόρο που έριξε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος):
"Give the anarchist a cigarette
Nothing ever burns down by itself
Every fire needs a little bit of help."
Στο αφιέρωμα που κάναμε στους beat, στο μουσικό τρίτο μέρος,κάθε φορά που η jazz έκανε εισποεί ακουγόταν τσονταριστεί η φωνή του Εμπειρικού να λέει: «Ανοίξτε τα παράθυρα, ανοίξτε τις ψυχές. Κερουάκ διαβαίνει μουσηγέτης». Θα βγάλουμε και σχετικό βίντεο στο blog...
Όταν η κρίση έρχεται,
η τάξη φεύγει...
@vita mibarouak: Φίνα, Φίλε! Περάστε αυτή την Κυριακή από το Barrio, να γνωριστούμε. Μετά τις 6 το απόγευμα, θα παίζω jazz και θα προβάλλω ταινίες beat, dada, και Debord.
Δημοσίευση σχολίου