Η Αθήνα είναι ο δικός μου Ατλαντικός
Σοκάκι/Κύμα Λεωφόρος/Θάλασσα
Καμπίνα το κονάκι μου
Κουκέτα η κάμαρά μου
Οι γάτες δύο, Προμηθέας και Tristessa
Τ’ αχλάδια, αγίνωτα και τέσσερα
Οι φίλοι, αμέτρητοι μα εκλεκτοί
Μία η Γυναίκα, θάμβος/θάλπος/θάρρος, Μία!
Το Ποίημα πια δεν είναι επαίτης
Ο Θάνατος την κοπάνησε κι απόψε
Η Αθήνα είναι ο Ατλαντικός μου
Το κύμα είναι κύημα
Τ’ αστέρια οι καύτρες είναι
Από εκατομμύρια που μου δόθηκαν τσιγάρα
Μπαμπασάκης, 16-7/04/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου