tag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post8761434358206239471..comments2023-10-22T13:57:19.227+03:00Comments on La vie est belle et facile/Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ, ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ: Ο ΔΑΝΔΗΣ ΤΗΣ ΤΖΑΖGeorge-Icaros Babassakishttp://www.blogger.com/profile/11836924470625350541noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-19098801764488389772008-08-16T18:56:00.000+03:002008-08-16T18:56:00.000+03:00@ανώνυμος: Αφού ρωτάς, βρε φίλε, θα προτιμούσα το ...@ανώνυμος: Αφού ρωτάς, βρε φίλε, θα προτιμούσα το "ο πολύ γλυκός". Άντε, Καλό Σαββατοκύριακο! Έχει και ωραία Πανσέληνο απόψε!George-Icaros Babassakishttps://www.blogger.com/profile/11836924470625350541noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-35239141748316176312008-08-16T17:51:00.000+03:002008-08-16T17:51:00.000+03:00Αμάν, βρε φίλε, πόσες τακτικές αυτουπεράσπισης έχε...Αμάν, βρε φίλε, πόσες τακτικές αυτουπεράσπισης έχεις επιστρατεύσεις μέσα σε λίγες μέρες;<BR/>Ποιός είσαι τελοσπάντων; <BR/>Ο καλός, ο κακός ή ο άσχημος; <BR/>Ο που γαμάει και δέρνει;<BR/>Ο κακοηθέστερος ανάμεσα στους κακοήθεις;<BR/>Ο που κάνω τη δουλειά μου όσο πιο καλά μπορώ ή ο μέγας ποιητής;<BR/>Ο μόνος που ξέρει να γράφει γιατί είναι ο μόνος που ξέρει να ζει (π.χ. "στα ανέμελα είμαι μανούλα, Ελάτε και θα δείτε!);<BR/>Ο πολλά βαρύς ή ο πολύ γλυκός;<BR/><BR/><BR/>Τι από όλα αυτά να κρατήσουμε;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-69549629670946931282008-08-16T17:14:00.000+03:002008-08-16T17:14:00.000+03:00Να σας πω: έτσι που το πάτε, ο άνθρωπος ορθά θα νο...Να σας πω: έτσι που το πάτε, ο άνθρωπος ορθά θα νομίσει ότι για να σας απασχολεί τόσο, πάει να πει πως κ ά π οι ο ς είναι! Ταϊζετε τη ματαιοδοξία του, αυτό κάνετε.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-63329509561080757152008-08-16T17:03:00.000+03:002008-08-16T17:03:00.000+03:00@ανώνυμος/η: Δεν είμαι επίδοξος "λογοτέχνης". Κάνω...@ανώνυμος/η: Δεν είμαι επίδοξος "λογοτέχνης". Κάνω τη δουλειά μου, όπως όλοι, όσο πιο καλά μπορώ. Δεν προσπάθησα να αποφύγω τα πυρά, συντονισμένα ή όχι. Απάντησα. Από ένα σημείο και μετά, το πράγμα έγινε κομμάτι βαρετό, και για μένα, και για όλους εσάς, πιθανόν, μιας και τα επιχειρήματα ήσαν, από μεριάς των συντονισμένων ή μη πυρών, το εξής (σχεδόν) ένα: ότι είμαι ένας μέθυσος ατάλαντος. Και από μεριάς μου, το επίσης (σχεδόν)ένα: ότι έχω κάποια πράγματα να πω, και τα λέω. Τι να κάνουμε, λοιπόν; Φιλόλογος δεν είμαι για να προβαίνω σε εμβριθείς αναλύσεις, είπα κατιτίς για έναν ποιητή που με τίμησε με τη φιλία του, και, κυρίως, σε καμία περίπτωση, δεν είχα πρόθεση να ζημιώσω αυτόν τον ποιητή. Αν, έστω άθελά μου, τον ζημίωσα, λυπάμαι. <BR/><BR/>Περαιτέρω: Ο κος Μπαμπασάκης, ΔΕΝ έχει γράψει (περί Miles Davis) "ένα κείμενο-προσωπογραφία στη ζωή του" αλλά ένα κείμενο για τον Miles Davis. Όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει τόσο τις ποικίλες βιογραφίες του Miles Davis, όσο και την "Αυτοβιογραφία" του (εκδ. Σέλας)θα διαπιστώσει άνετα ότι δεν γράφω τίποτα ανακριβές, μένω πιστός στα γεγονότα και τις ημερομηνίες, λέω απλούστατα τι έκανε ο αγαπημένος μου τρομπετίστας και συνθέτης. Και, επιτέλους, τόσο καλά ξέρετε τη ζωή μου ώστε να αποφαίνεστε ότι γράφοντας για τον Miles, γράφω για μένα. Αν είναι δυνατόν! Το ίδιο ισχύει και για τα όσα έχω γράψει περί Μέριλιν, περί Ντεμπόρ, περί Μπάροουζ, και πάει λέγοντας. Όσο για το "αλήθεια, ρε Ίκαρε, γιατί δεν αναφέρεις στην βιβλιογραφία σου πλέον εκείνο το τρομερό σου νεανικό πόνημα;", απαντώ ότι είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου που εκδίδει, έστω κοινοτοπίες και μανιέρες, να θεωρεί κάποια στιγμή ότι ορισμένα πρωτόλεια έργα του δεν εντάσσονται στο corpus της παραγωγής του, και ότι, για λόγους που ενίοτε είναι συναισθηματικοί (ακόμα και μανιερίστες και κοινοτοπολόγοι σαν και του λόγου μου δικαιούνται να γίνονται συναισθηματικοί), να πιστεύει ότι η αρχή έγινε με κάποιο άλλο βιβλίο, εν προκειμένω, για μένα, με τις "Κόκκινες Νύχτες".George-Icaros Babassakishttps://www.blogger.com/profile/11836924470625350541noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-59195301981021266072008-08-16T16:12:00.000+03:002008-08-16T16:12:00.000+03:00Εγώ πάλι γιατί έχω την εντύπωση ότι ο κος Μπαμπασά...Εγώ πάλι γιατί έχω την εντύπωση ότι ο κος Μπαμπασάκης έχει γράψει ένα κείμενο-προσωπογραφία στη ζωή του, και απλώς αλλάζει ονόματα και χρονολογίες, ανάλογα με την περίσταση;<BR/>Είτε γράφει για την Marilyn Monroe (αλήθεια, ρε Ικαρε, γιατί δεν αναφέρεις στην βιβλιογραφία σου πλέον εκείνο το τρομερό σου νεανικό πόνημα;) είτε για τον Ντεμπόρ, τις ίδιες κοινοτοπίες και μανιέρες αραδιάζει.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-52973498707345484852008-08-16T15:52:00.000+03:002008-08-16T15:52:00.000+03:00Επίδοξε "λογοτέχνη", μπαγιάτικο και αφόρητα μπανάλ...Επίδοξε "λογοτέχνη", μπαγιάτικο και αφόρητα μπανάλ το κείμενό σου περί Davies, με το οποίο επιχειρείς να αποφύγεις τα συντονισμένα πυρά.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-9160389086885349162008-08-16T10:46:00.000+03:002008-08-16T10:46:00.000+03:00όντως δεν είναι για τα δύσκολα το παλληκάρι...Όσο ...όντως δεν είναι για τα δύσκολα το παλληκάρι...<BR/>Όσο κάνουμε τον μονόλογό μας στα ΜΜΕ είναι καλά, αλλά μόλις εμφανιστεί αντίλογος στο ιντερνέτι, ποιούμε την νύσσα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-54280426757456086412008-08-16T07:23:00.000+03:002008-08-16T07:23:00.000+03:00Ας απαγγέίλουμε Λάγιο: Τη Δευτέρα βάζουμε του λαδ...Ας απαγγέίλουμε Λάγιο: <BR/> <BR/>Τη Δευτέρα βάζουμε του λαδιού το ύφος / Κάθε Τρίτη παίζουμε το φτερό της ώρας / Κι όλες οι Τετάρτες μας της φτελιάς τραγούδια / Πέμπτη με λουλούδια / Αδελφωνόμαστε / Μιαν Παρασκευή υψωνόμαστε / Σύντροφοι, συντροφοι / Σάββατο τα χείλη / Στο φαρμάκι δίνουμε / Κάποια Κυριακή / Θα 'ρθει η Ανάσταση.<BR/><BR/> ********<BR/><BR/>Όμως αυτό το παγωμένο τοπίο, τα δέντρα / Ασάλευτα, πετρωμένα, δίχως / Φύλλα και ρίζες και καρπούς, τα / Ποτάμια με το νερό μαύρο, / Όλα ένας κάμπος επίπεδος και γκρίζος, / Και το σκοτάδι / Να σαβανώνει / Αυτούς που ξέχασαν κι απο / Ξεχάτηκαν - δοκίμασα /<BR/>Να συνδιαλλαγώ μαζί του, μάταια.<BR/> <BR/> _______________<BR/><BR/>Φίλοι, ο Λάγιος δεν χρειάζεται υπεράσπιση. Τον δικαιώνουν οριστικά τα ποιήματά του. Αφήστε τον κάθε Μπαμπασάκη να λέει τα δικά του. Μικρό το κακό. Έσθε συγκαταβατικοί!<BR/><BR/>Μ. Χ. <BR/>Ταπεινός θεράπων των γραμμάτων.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2798487558840580197.post-69945807229285156712008-08-16T06:28:00.000+03:002008-08-16T06:28:00.000+03:00Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...Φαίνεται είναι κι αυτό...Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...<BR/><BR/>Φαίνεται είναι κι αυτό ίδιον των "καλών Παιδιών" μετά τις τις ιταμές προκλήσεις τους να κάνουν των ψόφιο κοριό.<BR/><BR/>Όσο για τα περί "Έρημης Γης', ένα έχω να πω. Ότι ο Λάγιος κατέθεσε ένα κατορθωμένο ποίημα, ο Βαγενάς ένα στιβαρό,τεκμηριωμένο κείμενο, κι εσύ τις αιώνιες μπαρούφες σου περί κραιπάλης κ.τ.ό.<BR/><BR/>Παραθέτω, ενδεικτικά για όσους δεν έχουν το βιβλίο: "Κάτι τέτοιες νύχτες, κάτι λίγοι φίλοι, μπορούμε να θυμηθούμε τα αίσχη μας, τέτοια που ήσαν. Τα νιώθουμε ξανά δικά μας, τιμημένα να πω, δεν τ΄αποχωριζόμαστε..."<BR/><BR/>Εμπρός, λοιπόν, κι γι άλλα αίσχη. Μην απορείς όμως που σου κρεμάν κουδούνια.<BR/><BR/>ΑΡΤΙ ΑΦΙΧΘΕΙΣ ΕΚ ΔΙΑΚΟΠΩΝAnonymousnoreply@blogger.com